54- و من خطبة له (علیه السلام) و فیها یصف أصحابه بصفین حین طال منعهم له من قتال أهل الشام :
فَتَدَاکوا عَلَی تَدَاک الْإِبِلِ الْهِیمِ یوْمَ وِرْدِهَا وَ قَدْ أَرْسَلَهَا رَاعِیهَا وَ خُلِعَتْ مَثَانِیهَا حَتَّی ظَنَنْتُ أَنَّهُمْ قَاتِلِی أَوْ بَعْضُهُمْ قَاتِلُ بَعْضٍ لَدَی وَ قَدْ قَلَّبْتُ هَذَا الْأَمْرَ بَطْنَهُ وَ ظَهْرَهُ حَتَّی مَنَعَنِی النَّوْمَ فَمَا وَجَدْتُنِی یسَعُنِی إِلَّا قِتَالُهُمْ أَوِ الْجُحُودُ بِمَا جَاءَ بِهِ مُحَمَّدٌ (صلی الله علیه وآله) فَکانَتْ مُعَالَجَةُ الْقِتَالِ أَهْوَنَ عَلَی مِنْ مُعَالَجَةِ الْعِقَابِ وَ مَوْتَاتُ الدُّنْیا أَهْوَنَ عَلَی مِنْ مَوْتَاتِ الْآخِرَةِ.
در مساله بیعت
از جمله خطبه ای است از امیرالمومنین علیه السلام:
مردم همچون شتران بسیار تشنه ای که در روز نوبت نوشیدن آب، ساربان آنها را رها ساخته و زانوبند از زانویشان باز کرده باشد، بر من ازدحام کردند و به سوی من (برای بیعت کردن) بدانگونه هجوم آوردند که من گمان بردم قصد کشتن مرا دارند یا اینکه بعضی از آنها در پیش روی من، بعضی دیگ را خواهند کشت و به راستی من، ظاهر و باطن این امر (یعنی مساله خلافت یا موضوع معاندین) را زیر و رو کردم جز نبرد کردن با آن گروه (ستمگران و پیمانشکنان) یا انکار آنچه محمد صلی الله علیه و آله برایم آورده، چیز دیگری را در ذهن خود نیافتم، پس چنان دیدم که پرداختن به نبرد و مواظبت و نگاهداری آن، از سختی و همیشگی بودن عذاب الهی، برایم آسانتر و از میان رفتن دنیا برای من آسانتر از نابودی آخرت است.
قبلی [1] بعدی [2]
Links
[1] https://farsi.balaghah.net/node/6166
[2] https://farsi.balaghah.net/node/6168