380- وَ قَالَ (عليه السلام): لِجَابِرِ بْنِ عَبْدِ اللَّهِ الْأَنْصَارِي :يا جَابِرُ قِوَامُ الدِّينِ وَ الدُّنْيا بِأَرْبَعَةٍ عَالِمٍ مُسْتَعْمِلٍ عِلْمَهُ وَ جَاهِلٍ لَا يسْتَنْکفُ أَنْ يتَعَلَّمَ وَ جَوَادٍ لَا يبْخَلُ بِمَعْرُوفِهِ وَ فَقِيرٍ لَا يبِيعُ آخِرَتَهُ بِدُنْياهُ فَإِذَا ضَيعَ الْعَالِمُ عِلْمَهُ اسْتَنْکفَ الْجَاهِلُ أَنْ يتَعَلَّمَ وَ إِذَا بَخِلَ الْغَنِي بِمَعْرُوفِهِ بَاعَ الْفَقِيرُ آخِرَتَهُ بِدُنْياهُ يا جَابِرُ مَنْ کثُرَتْ نِعَمُ اللَّهِ عَلَيهِ کثُرَتْ حَوَائِجُ النَّاسِ إِلَيهِ فَمَنْ قَامَ لِلَّهِ فِيهَا بِمَا يجِبُ فِيهَا عَرَّضَهَا لِلدَّوَامِ وَ الْبَقَاءِ وَ مَنْ لَمْ يقُمْ فِيهَا بِمَا يجِبُ عَرَّضَهَا لِلزَّوَالِ وَ الْفَنَاءِ.
اميرالمومنين (عليه السلام) به جابر بن عبدالله انصارى، فرمود: اى جابر، پايدارى دنيا به چهار چيز است: عالمى که علم خود را به کارببرد، جاهلى که از آموختن، سرپيچى نکند بخشنده اى (ظ- توانگرى که بايد بخشنده باشد) که نسبت به انجام کار نيک بخل نورزد، فقيرى که آخرت خود را به دنياى خويش نفروشد.
چون عالم علم خود را ضايع و تباه سازد و به کار نبرد، جاهل از آموختن، سر، باز مى زند، و چون ثروتمند از نيکى و احسان خود، بخل بورزد فقير، آخرت خود را به دنياى خود مى فروشد.
اى جابر، هر کس نعمتهاى خدا، فراوان در اختيار او بوده باشد، نيازمنديهاى مردم به او افزون مى گردد، پس هر که در آن نعمتها به آنچه بر او واجب گرديده قيام و اقدام کند، آن را در معرض هميشه بودن و باقى ماندن قرار داده است و آن که در آن به آنچه واجب است، قيام و اقدام نکند، آن را در معرض از ميان رفتن و فانى شدن، گذاشته است.
Links
[1] https://farsi.balaghah.net/node/5940
[2] https://farsi.balaghah.net/node/5942