متن عربی

262-  و في حديثه (عليه السلام):هَذَا الْخَطِيبُ الشَّحْشَحُ.

يريد الماهر بالخطبة الماضي فيها و کل ماض في کلام أو سير فهو شحشح و الشحشح في غير هذا الموضع البخيل الممسک.

متن فارسی

و نيز در حديث اميرالمومنين عليه السلام است که اين خطيب شحشح (يعنى توانا)  

شريف رضى گويد: مقصود اميرالمومنين (عليه السلام) از کلمه شحشح کسى است که در ايراد خطبه ماهر و تواناست و با سرعت و روانى و فصاحت، سخن بر زبان او جارى مى گردد  و نيز شحشح هر کسى است که سريع، سخن بگويد يا راه برود  همچنين، شحشح در غير اين مورد به معنى بخيل و کسى است که از کمک به ديگران خوددارى مى کند.