« 672»
(203) (و من خطبة له (عليه السلام) )
اللَّهُمَّ أَيُّمَا عَبْدٍ مِنْ عِبَادِكَ سَمِعَ مَقَالَتَنَا الْعَادِلَةَ غَيْرَ الْجَائِرَةِ وَ الْمُصْلِحَةَ غَيْرَ الْمُفْسِدَةِ فِي الدِّينِ وَ الدُّنْيَا فَأَبَى
« 673»
بَعْدَ سَمْعِهِ لَهَا إِلَّا النُّكُوصَ عَنْ نُصْرَتِكَ وَ الْإِبْطَاءَ عَنْ إِعْزَازِ دِينِكَ فَإِنَّا نَسْتَشْهِدُكَ عَلَيْهِ يَا أَكْبَرَ الشَّاهِدِينَ شَهَادَةً وَ نَسْتَشْهِدُ عَلَيْهِ جَمِيعَ مَا أَسْكَنْتَهُ أَرْضَكَ وَ سمَاوَاتِكَ ثُمَّ أَنْتَ بَعْدَهُ الْمُغْنِي عَنْ نَصْرِهِ وَ الْآخِذُ لَهُ بِذَنْبِهِ.
ص673
از خطبه هاى آن حضرت عليه السّلام است
(در شكايت از اصحاب خود هنگاميكه در جنگ با اهل شام سستى نموده و به بهانه از انجام فرمان آن بزرگوار خوددارى كردند): 1 بار خدايا هر يك از بندگان تو كه گفتار ما را كه بعدل و درستى نه جور و ستم و براى اصلاح دين و دنيا فساد و تباهكارى مى گوئيم بشنود و بعد از شنيدن آنرا نپذيرد، سببى براى مخالفت او نيست مگر بازگشت از يارى تو، و كاهلى از ارجمند گردانيدن دين تو، 2 پس اى بزرگتر همه گواهان تو و جميع آنرا كه در زمين و آسمانهايت سكنى دادهاى (از جنّ و انس و فرشتگان) بر (مخالفت) او (مرا كه بى اعتنائى بدين تو است) گواه مى گيريم (باينكه در تبليغ امر تو كوتاهى نكرده ام) پس بعد از اين گواه گرفتن، تو بى نياز كنندهاى (ما را) از يارى او، و او را به گناهش (مخالفت با ما) گيرنده اى.
Links
[1] https://farsi.balaghah.net/node/436
[2] https://farsi.balaghah.net/node/438