13- و من كتاب له (عليه السلام) إلى أميرين من أمراء جيشه :
وَ قَدْ أَمَّرْتُ عَلَيْكُمَا وَ عَلَى مَنْ فِي حَيِّزِكُمَا مَالِكَ بْنَ الْحَارِثِ الْأَشْتَرَ فَاسْمَعَا لَهُ وَ أَطِيعَا وَ اجْعَلَاهُ دِرْعاً وَ مِجَنّاً فَإِنَّهُ مِمَّنْ لَا يُخَافُ وَهْنُهُ وَ لَا سَقْطَتُهُ وَ لَا بُطْؤُهُ عَمَّا الْإِسْرَاعُ إِلَيْهِ أَحْزَمُ وَ لَا إِسْرَاعُهُ إِلَى مَا الْبُطْءُ عَنْهُ أَمْثَلُ .
ص 653
امام عليه السلام در نامه خود به دو نفر از امراى لشكر خود چنين نوشت:
مالك بن حارث اشتر را فرمانده شما و زير دستانتان قرار دادم به حرف او گوش دهيد و از وى اطاعت نمائيد. او را زره و سپر خود نمائيد، زيرا مالك اشتر از كسانى است كه نه سستى مى پذيرد و نه شكست. و نه آنجا كه سرعت مفيد است سستى مى كند و نه آن گاه كه كوتاهى ثمر بخش است سرعت بخرج مى دهد.
قبلی [1] بعدی [2]Links
[1] https://farsi.balaghah.net/node/2216
[2] https://farsi.balaghah.net/node/2218