181- وَ مِنْ كَلَامٍ لَهُ (عليه السلام) وَ قَدْ أَرْسَلَ رَجُلًا مِنْ أَصْحَابِهِ يَعْلَمُ لَهُ عِلْمَ أَحْوَالِ قَوْمٍ مِنْ جُنْدِ الْكُوفَةِ قَدْ هَمُّوا بِاللِّحَاقِ بِالْخَوَارِجِ وَ كَانُوا عَلَى خَوْفٍ مِنْهُ (عليه السلام) فَلَمَّا عَادَ إِلَيْهِ الرَّجُلُ قَالَ لَهُ أَ أَمِنُوا فَقَطَنُوا أَمْ جَبَنُوا فَظَعَنُوا فَقَالَ الرَّجُلُ بَلْ ظَعَنُوا يَا أَمِيرَ الْمُؤْمِنِينَ فَقَالَ (عليه السلام) :
بُعْداً لَهُمْ كَمَا بَعِدَتْ ثَمُودُ أَمَا لَوْ أُشْرِعَتِ الْأَسِنَّةُ إِلَيْهِمْ وَ صُبَّتِ السُّيُوفُ عَلَى هَامَاتِهِمْ لَقَدْ نَدِمُوا عَلَى مَا كَانَ مِنْهُمْ إِنَّ الشَّيْطَانَ الْيَوْمَ قَدِ اسْتَفَلَّهُمْ وَ هُوَ غَداً مُتَبَرِّئٌ مِنْهُمْ وَ مُتَخَلٍّ عَنْهُمْ فَحَسْبُهُمْ بِخُرُوجِهِمْ مِنَ الْهُدَى وَ ارْتِكَاسِهِمْ فِي الضَّلَالِ وَ الْعَمَى وَ صَدِّهِمْ عَنِ الْحَقِّ وَ جِمَاحِهِمْ فِي التِّيهِ .
امام عليه السلام يكى از ياران خود را كه از وضع عده اى از لشكريان كوفه آگاه بود و تصميم گرفته بودند بخوارج ملحق شوند و از على عليه السلام مى ترسيدند
ص 444
پيش آنها فرستاد، وقتى آن شخص برگشت حضرت سؤال كرد: آيا ايمان آوردند و ماندند و يا اين كه ترسيدند و كوچ كردند؟ فرستاده امام عليه السلام عرض كرد: كوچ كردند .حضرت فرمود: همانند قوم ثمود نابود شوند توجه داشته باشيد كه اگر سر نيزه ها در آنها نفوذ ميكرد و شمشيرها بر سر آنان مى باريد از روش خود پشيمان مى گرديدند . اكنون شيطان آنها را براى شكست و لغزش آماده ساخت و فراد (قيامت) از آنان بيزارى مى جويد و با آنان قطع رابطه ميكند . اين عقاب براى آنان كافى است كه از هدايت بيرون آمده به گمراهى و كورى باز گردند، از حق باز مانند و در سرگردانى و حيرانى غرق شوند .
Links
[1] https://farsi.balaghah.net/node/2142
[2] https://farsi.balaghah.net/node/2144