متن عربی

314.وَ رُوِيَ أَنَّهُ (علیه السلام) لَمَّا وَرَدَ الْكُوفَةَ قَادِماً مِنْ صِفِّینَ مَرَّ بِالشَّبَامِيِّینَ فَسَمِعَ بُكَاءَ النِّسَاءِ عَلَى قَتْلَى صِفِّینَ وَ خَرَجَ إِلَيْهِ حَرْبُ بْنُ شُرَحْبِیلَ الشَّبَامِيُّ وَ كَانَ مِنْ وُجُوهِ قَوْمِهِ فَقَالَ (علیه السلام) لَهُ أَ تَغْلِبُكُمْ نِسَاؤُكُمْ عَلَى مَا أَسْمَعُ أَ لَا تَنْهَوْنَهُنَّ عَنْ هَذَا الرَّنِینِ وَ أَقْبَلَ حَرْبٌ يَمْشِی مَعَهُ وَ هُوَ (علیه السلام) رَاكِبٌ فَقَالَ له ارْجِعْ فَإِنَّ مَشْيَ مِثْلِكَ مَعَ مِثْلِی فِتْنَةٌ لِلْوَالِی وَ مَذَلَّةٌ لِلْمُؤْمِنِ .

متن فارسی

روایت شده كه امام علیه السّلام چون از (جنگ) صفّین [1] برگشته به كوفه [2] آمد
 

ص1240

به شباميّین (قبیله اى از عرب) گذشت گریه زنان را بر كشته شدگان (جنگ) صفّین شنید، و حرب ابن شرحبیل شبامىّ [3] كه از بزرگان قبیله خود بود نزد حضرت آمد امام علیه السّلام (در نكوهش شیون زنها هنگام جنگ) باو فرمود: 1-  آیا زنهاتان با گریه اى كه مى شنوم بر شما تسلّط مى یابند، آیا آنان را از این ناله و فغان باز نمى دارید (باید جلوگیرى كنید كه زارى ایشان در چنین موقعى سبب ترس مردان و بازداشتن ایشان از جنگ است).
و حرب خواست پیاده در ركاب آن حضرت كه سوار بود برود امام علیه السّلام (در زیان جاه طلبى) باو فرمود: 2-  برگرد كه پیاده آمدن چون تویى با مانند من براى حكمران بلاء و گرفتارى است (چون غرور و سرفرازى آرد كه مستلزم عذاب و كیفر الهى گردد) و براى مؤمن ذلّت و خوارى است (كه پیاده در ركاب سوارى رود، و هر چه موجب گرفتارى و خوارى باشد ترك آن واجب است).