146.وَ قَالَ (عليه السلام) :الرَّاضِي بِفِعْلِ قَوْمٍ كَالدَّاخِلِ فِيهِ
«1164»
مَعَهُمْ وَ عَلَى كُلِّ دَاخِلٍ فِي بَاطِلٍ إِثْمَانِ إِثْمُ الْعَمَلِ بِهِ وَ إِثْمُ الرِّضَى بِهِ .
ص1164
امام عليه السّلام (در باره راضى بودن بكار ديگرى) فرموده است :
1-كسيكه بكار گروهى خوشنود باشد مانند آنست كه با ايشان در آن كار همراه بوده (چون رضا بكار زشت مستلزم دوست داشتن آنست و آن از صفات رذيله و گناه و مستحقّ كيفر مى باشد) و (امتياز بين كننده كار و راضى بآن اينست كه) بر هر كننده كار باطل و نادرست دو گناه است (يكى) گناه بجا آوردن آن، و (ديگرى) گناه رضا و خوشنودى بآن (كه در نيّت و دل است).
Links
[1] https://farsi.balaghah.net/node/1475
[2] https://farsi.balaghah.net/node/1477