عبدالحسین شبستری (1312-1395ش)، نویسنده، محقق، پژوهشگر

 

در 18 دی ماه سال 1312ش در نجف اشرف به دنیا آمد.

 

تخصص اولیه‌اش مباحث اقتصادى و حسابدارى بود. حضور در محافل مذهبی و مجالس علم و شعر و ادب سبب شد به علوم حوزوی علاقمند شود.

 

در حوزه نجف از اساتیدى چون آیت‌الله خویى و مامقانى فرزند مؤلف تنقیح المقال فی علم الرجال بهره برد. پس از ورود به قم نیز در درس آیت‌الله گلپایگانى شرکت کرد و در سال‌هاى اخیر در درس آیت‌الله وحید خراسانى نیز حضور مى‌یافت.

 

او در کنار کار تجارت به تألیف و پژوهش روی آرد. او برای انجام تحقیقات خویش کتابخانه‌ای بزرگ پدید آورد و برای دستیابی به منابع تحقیق به کشورهای مختلف سفر کرد و کتاب‌های فراوان گرد آورد. او به زبانهای عربی، فارسی و انگلیسی تسلط کامل داشت و اشعاری به زبانهای عربی و انگلیسی سروده و با شاعران و ادبای بزرگ عراق همچون : دکتر مصطفی جواد، دکتر علی الوردی و محمد مهدی الجواهری مراودات بسیار داشت.

 

سرانجام آن مرحوم در 83 سالگی در روز سه شنبه 29 دی 1395ش (19ربیع الثانی 1438ق) بدرود حیات گفت و پیکرش پس از تشییع در روز پنجشنبه و نماز آیت‌الله سید علی میلانی بر آن به نحف اشرف انتقال داده شد و در صحن حرم مطهر کمیل بن زیاد نخعی به خاک سپرده شد.[۱]

 

شبسترى بیش از ده کتاب تألیف کرده که مهمترین آنها: اعلام القرآن، الفائق فى اصحاب الامام الصادق(ع)، سبل الرشاد در اصحاب امام جواد(ع) و چندین جلد با عنوان التمییز درباره اصحاب امیرالمؤمنین است که از سوى مؤسسه آل البیت در حال انتشار مى‌باشد.

 

 انصاری، ناصرالدین؛ ص157

منابع :