متن عربی

56.وَ مِنَ الْکَلَام‏ لَه‏ علیه السلام یصف أصحاب رسول اللّه و ذلک یوم صفّین حین أمر الناس بالصلح:

وَ لَقَدْ کُنَّا مَعَ رَسُولِ اللّهِ صَلَّى اللّهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ؛
نَقْتُلُ آباءَنا وَ أَبْنَاءَنا وَ إِخْوَانَنَا وَ أَعْمَامَنَا:
مَا یَزِیدُنا ذَلِکَ إِلَّا إِیمَاناً وَ تَسْلِیماً،
وَ مُضِیّاً عَلَى اللَّقَمِ،
وَ صَبْراً عَلَى مَضَضِ الْاَلَمِ،
وَ جِدّاً فِی جِهَادِ الْعَدُوِّ؛
وَ لَقَدْ کَانَ الرَّجُلُ مِنَّا وَ الآخَرُ مِنْ عَدُوِّنا یَتَصَاوَلاَنِ تَصَاوُلَ الْفَحْلَیْنِ،
یَتَخَالَسانِ أَنْفُسَهُما:
أَیُّهُما یَسْقِی صَاحِبَهُ کَأْسَ الْمَنُونِ،
فَمَرَّةً لَنَا مِنْ عَدُوِّنا،وَ مَرَّةً لِعَدُوِّنا مِنَّا،
فَلَمَّا رَأَى اللّهُ صِدْقَنَا،
أَنْزَلَ بَعدُوِّنا الْکَبْتَ،
وَ أَنْزَلَ عَلَیْنا النَّصْرَ،
حَتَّى اسْتَقَرَّ الْاِسْلامُ مُلْقِیاً جِرَانَهُ،
وَ مُتَبَوِّئاً أَوْطَانَهُ.
وَ لَعَمْرِی لَوْ کُنَّا نَأْتِی مَا أَتَیْتُمْ،
مَا قَامَ لِلدِّینِ عَمُودٌ،
وَ لا اخْضَرَّ لِلإِیمانِ عُوْدٌ.
وَ أیْمُ اللّهِ لَتَحْتَلِبُنَّهَا دَماً وَ لَتُتْبِعُنَّهَا نَدَماً!

متن فارسی

56.از سخنان آن حضرت است درباره اصحاب رسول الله (صلی الله علیه و آله) (و اطاعت بى قید وشرط آنان از آن بزرگوار)در ایام جنگ صفین، هنگامى که مردم را به صلح دعوت مى کرد

جهاد مخلصانه: ما در رکاب رسول خدا (صلی الله علیه و آله) (مخلصانه مى جنگیدیم و در راه پیشبرد اهداف آن حضرت گاه)
پدران و فرزندان و برادرها و عموهاى خود را از پاى درمى آوردیم
و این کار (نه تنها از ایمان و استقامت ما نمى کاست بلکه) بر ایمان و تسلیم ما مى افزود
و ما را در شاهراه حقّ و صبر
و استقامت در برابر درد و رنج ها
و در طریق جهاد پیگیر در مقابل دشمن، ثابت قدم مى ساخت،
گاهى یکى از ما با فرد دیگرى از دشمن به صورت دو قهرمان با هم نبرد مى کردند؛
به گونه اى که هر یک مى خواست کار دیگرى را بسازد
و جام مرگ را به او بنوشاند (آرى) گاه ما بر دشمن پیروز مى شدیم.
و گاه دشمن بر ما (ولى نه پیروزى مقطعى ما را مغرور مى کرد و نه آن شکست نومیدمان مى ساخت)
و هنگامى که خداوند، صدق و اخلاص ما را دید
ذلّت و خوارى را بر دشمنان ما نازل کرد
و پیروزى و نصرت را به ما عنایت فرمود،
تا آن جا که اسلام در همه جا استقرار یافت
و در کشور پهناور خود جاى گرفت.
عامل شکست: به جانم سوگند! اگر ما (در مبارزه با دشمنان اسلام) همانند شما بودیم
هرگز ستونى از دین بر پا نمى شد
و شاخه اى از درخت ایمان سبز نمى گشت (و به ثمر نمى نشست)
به خدا سوگند! شما (با این پراکندگى و نفاق و عدم اطاعت از رهبرى) سرانجام از شتر خلافت، به جاى شیر، خون مى دوشید و به زودى پشیمان مى شوید (اما در زمانى که پشیمانى سودى نخواهد داشت).

قبلی [1] بعدی [2]