متن عربی

55.وَ مِنْ کِتابٍ لَهُ عَلیهِ السَّلام ُإِلَى مُعَاوِیَةَ

1. أَمَّا بَعْدُ، فَإِنَّ اللّهَ سُبْحَانَهُ قَدْ جَعَلَ الدُّنْیَا لِمَا بَعْدَهَا،
2. وَ ابْتَلَى فِیهَا أهْلَهَا، لِیَعْلَمَ أَیُّهُمْ أَحْسَنُ عَمَلاً،
3. وَ لَسْنَا لِلدُّنْیَا خُلِقْنَا، وَ لا بِالسَّعْیِ فِیهَا أُمِرْنَا،
4. وَ إِنَّما وُضِعْنَا فِیهَا لِنُبْتَلَى بِهَا،
5. وَ قَدْ ابْتَلَانِی اللّهُ بِکَ وَ ابْتَلاَکَ بِی:
6. فَجَعَلَ أَحَدَنَا حُجَّةً عَلَى الْاخَرِ،
7.  فَعَدَوْتَ عَلَى الدُّنْیَا بِتَأْوِیلِ الْقُرْآنِ،
8. فَطَلَبْتَنِی بِمَا لَمْ تَجْنِ یَدِی وَ لا لِسَانِی،
9. وَ عَصَیْتَهُ أَنْتَ وَ أَهْلُ الشَّامِ بِی،
10. وَ أَلَّبَ عَالِمُکُمْ جَاهِلَکُمْ، وَ قَائِمُکُمْ قَاعِدَکُمْ.
11. فَاتَّقِ اللّهَ فِی نَفْسِکَ،
12. وَ نَازِعِ الشَّیْطَانَ قِیَادَکَ،
13. وَ اصْرِفْ إِلَى الْاخِرَةِ وَجْهَکَ، فَهِیَ طَرِیقُنَا وَ طَرِیقُکَ.
14.  وَ احْذَرْ أَنْ یُصِیبَکَ اللّهُ مِنْهُ بِعَاجِلِ قَارِعَهٍ تَمَسُّ الْاَصْلَ، وَ تَقْطَعُ الدَّابِرَ،
15. فَإِنِّی أُولِی لَکَ بِاللّهِ أَلِیَّةً غَیْرَ فَاجِرَةٍ،
16.  لَئِنْ جَمَعَتْنِی وَ إِیَّاکَ جَوَامِعُ الْاَقْدَارِ لا اَزَالُ بِبَاحَتِکَ
17. «حَتَّى یَحْکُمَ اللّهُ بَیْنَنَا وَ هُوَ خَیْرُ الْحَاکِمِینَ».

متن فارسی

55 .به معاویه

1.  اما بعد (از حمد و ثناى الهى)، خداوند سبحان دنیا را براى جهان بعد از آن (سراى آخرت) قرار داده
2. و اهل آن را در آن، مورد آزمایش قرار مى دهد تا معلوم شود چه کسى بهتر عمل مى کند.
3. ما نه براى دنیا آفریده شده ایم و نه به سعى و کوشش براى آن مأموریم،
4.  بلکه فقط براى این به دنیا آمده ایم که به وسیله آن آزمایش شویم.
5. خداوند مرا به وسیله تو و تو را به وسیله من در معرض امتحان گذاشته
6. و یکى از ما را حجت بر دیگرى قرار داده است (من حجت الهى در برابر تو هستم)
7. ولى تو با تفسیر قرآن بر خلاف حق، به دنیا روى آوردى
8. و از من چیزى مطالبه مى کنى که هرگز دست و زبانم به آن آلوده نشده است (اشاره به قتل عثمان است)
9. و تو و اهل شام آن را دستاویز کرده اید (و به من نسبت داده اید)
10.  تا آن جا که عالمان شما جاهلانتان را به آن تشویق کردند و آن ها که داراى منصبى بودند از کارافتادگان شما را.
11. اندرز به معاویه: در درون وجود خود از خدا بترس و تقواى الهى پیشه کن
12. و با شیطان که مى کوشد زمام تو را در دست گیرد بستیز (و زمام خود را از چنگ او بیرون آور)
13. توجّه خود را به سوى آخرت معطوف کن که راه (اصلى) ما و تو همان است
14. و از این بترس که خداوند تو را به زودى به بلایى کوبنده که ریشه ات را بزند و دنباله ات را قطع کند گرفتار سازد!
15.  من براى تو به خدا سوگند یاد مى کنم! سوگندى که تخلّف ندارد
16.  که اگر مقدرات فراگیر (الهى)، من و تو را به سوى پیکار با یکدیگر کشاند، آن قدر در میدان پیکار با تو ایستادگى خواهم کرد
17. تا خداوند میان ما حکم فرماید و او بهترین حاکمان است (و آینده شومى در انتظار توست)».