Published on
پایگاه تخصصی نهج البلاغه
(
https://farsi.balaghah.net
)
Home
> وصیت به فضایل انسانى
متن عربی
47.وَ مِن وَصیَّةٍ لَهُ عَلیهِ السَّلامُ لِلْحَسَنِ وَالْحُسَیْنِ؟عهما؟ لَمّا ضَرَبَهُ ابْنُ مُلْجَمٍ لَعَنَهُ اللّهُ
أُوصِیکُمَا بِتَقْوَى اللّهِ، وَ أَلَّا تَبْغِیَا الدُّنْیَا وَ إِنْ بَغَتْکُمَا،
وَ لا تَأْسَفَا عَلَى شَیْءٍ مِنْهَا زُوِیَ عَنْکُمَا،
وَ قُولا لِلْحَقِّ، وَ اعْمَلا لِلْاَجْرِ،
وَ کُونَا لِلظَّالِمِ خَصْماً، وَ لِلْمَظْلُومِ عَوْناً.
أُوصِیکُمَا، وَ جَمْیِعَ وَلَدِی وَ أَهْلِی وَ مَنْ بَلَغَهُ کِتَابِی، بِتَقْوَى اللّهِ،
وَ نَظْمِ أَمْرِکُمْ، وَ صَلاحِ ذَاتِ بَیْنِکُمْ،
فَإِنِّی سَمِعْتُ جَدَّکُمَا صَلَّى اللّهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ وَ سَلَّمَ یَقُولُ: «صَلاَحُ ذَاتِ الْبَیْنِ أَفْضَلُ مِنْ عَامَّةِ الصَّلَاةِ وَالصِّیَامِ».
أَللّهَ اللّهَ فِی الْاَیْتَامِ، فَلا تُغِبُّوا أَفْوَاهَهُمْ،
وَ لا یَضِیعُوا بِحَضرَتِکُمْ.
وَاللّهَ اللّهَ فِی جِیرانِکُمْ، فَإِنَّهُمْ وَصِیَّةُ نَبِیِّکُمْ.
مَازَالَ یُوَصِی بِهِم، حَتَّى ظَنَنَّا أَنَّهُ سَیُورِّثُهُمْ
وَ اللّهَ اللّهَ فِی الْقُرْآنِ، لاَیَسْبِقُکُمْ بِالْعَمَلِ بِهِ غَیْرُکُمْ.
وَاللّهَ اللّهَ فِی الصَّلَاةِ، فَإِنَّهَا عَمُودُ دِیْنِکُمْ.
وَاللّهَ اللّهَ فِی بَیْتِ رَبِّکُمْ
لاَتُخَلُّوهُ مَابَقِیتُمْ، فَإِنَّهُ اِنْ تُرِک لَمْ تُنَاظَرُوا.
وَ اللّهَ اللّهَ فِی الْجِهَادِ بِأَمْوَالِکُمْ وَ أَنْفُسِکُمْ وَ أَلْسِنَتِکُمْ فِی سَبِیْلِ اللّهِ.
وَ عَلَیْکُمْ بِالتَّوَاصُلِ وَالتَّبَاذُلِ،
وَ إِیَّاکُمْ وَالتَّدَابُرَ وَ التَّقَاطُعَ،
لا تَتْرُکُوا الْاَمْرَ بِالْمَعْرُوفِ وَالنَّهْیَ عَنِ الْمُنْکَرِ،
فَیُوَلَّى عَلَیْکُمْ شِرَارُکُمْ، ثُمَّ تَدْعُونَ فَلا یُسْتَجَابُ لَکُمْ.
ثُمَّ قَالَ:یَابَنِی عَبْدِالْمُطَّلِبِ لا أُلْفِیَنَّکُمْ
تَخُوضُونَ دِمَاءَ الْمُسْلِمِینَ خَوْضاً
تَقُولُونَ: «قُتِلَ أَمِیْرُالْمُؤْمِنِینَ» أَلَا، لا تَقْتُلُنَّ بِی إِلَّا قَاتِلِی.
أُنْظُرُوا إِذَا أَنَا مِتُّ مِنْ ضَرْبَتِهِ هذِهِ، فَاضْرِبُوهُ ضَرْبَةً بِضَرْبَةٍ،
وَ لا تُمَثِّلُوا بِالرَّجُلِ،
فَإِنِّی سَمِعْتُ رَسُوْلَ اللّهِ (صلی الله علیه و آله) یَقُولُ:
«إِیَّاکُمْ وَالْمُثْلَةَ وَ لَوْ بِالْکَلْبِ الْعَقُورِ».
متن فارسی
47.وصیت امام (علیه السلام) به امام حسن و امام حسین (علیهما السلام) هنگامى که ابن ملجم ـ لعنت خدا بر او باد ـ به آن حضرت ضربه زد
من شما را به تقوا و پرهیزکارى (و ترس از مخالفت پروردگار) توصیه مى کنم، و سفارش مى کنم که در پى زرق و برق دنیا نباشید، هرچند دنیا به سراغ شما بیاید
و براى آنچه از دنیا از دست مى دهید تأسف نخورید.
سخن حق بگویید و براى اجر و پاداش الهى (نه براى چشم داشت از مردم) کار کنید،
همواره دشمن (سرسختِ) ظالم و یار و مددکار مظلوم باشید.
من شما و تمام فرزندان و خاندانم و کسانى را که این وصیت نامه ام به آن ها مى رسد به تقواى الهى
و نظم در کارهاى خود و اصلاح ذات البین توصیه مى کنم،
زیرا من از جدّ شما (صلی الله علیه و آله) شنیدم که مى گفت: «اصلاح میان مردم از تمام نمازها و روزه ها برتر است».
خدا را خدا را درباره یتیمان در نظر بگیرید، نکند آن ها گاهى سیر و گاهى گرسنه بمانند
و در حضور شما ضایع شوند.
خدا را خدا را در مورد همسایگان خود در نظر بگیرید (و با آن ها خوش رفتارى کنید)، چرا که آنان مورد توصیه پیامبر شما هستند
و او همواره درباره همسایگان سفارش مى فرمود تا آن جا که ما گمان کردیم به زودى آن ها را در ارث شریک خواهد کرد.
وصیت به واجب دینى: خدا را خدا را درباره قرآن در نظر بگیرید، نکند دیگران در عمل به آن بر شما پیشى گیرند.
خدا را خدا را درباره نماز در نظر بگیرید (و آن را برپا دارید)، چرا که ستون دین شماست.
خدا را خدا را درباره خانه پروردگارتان در نظر بگیرید،
تا زنده هستید آن را خالى نگذارید، که اگر زیارت خانه خدا ترک شود به شما مهلت داده نخواهد شد (و بلاى الهى نازل مى گردد).
خدا را خدا را در مورد جهاد در نظر بگیرید، در جهاد با مال و جان و زبان خویش در راه خداوند کوتاهى نکنید، (و از هر سه وسیله در این راه بهره گیرید)
و بر شما لازم است پیوندهاى دوستى و محبّت و بذل و بخشش را فراموش نکنید
و بر حذر باشید از این که به یکدیگر پشت کنید و رابطه خود را با هم قطع سازید.
امر به معروف و نهى از منکر را ترک نکنید
که اشرار بر شما مسلّط خواهند شد، سپس هر چه دعا کنید مستجاب نمى گردد.
وصیت امام (علیه السلام) درباره قاتل خود: سپس (امام (علیه السلام)) فرمود: اى فرزندان عبدالمطلب!
نکند بعد از شهادتم (به بهانه قتل من) در خون مسلمانان فرو روید
و بگویید: امیرمؤمنان کشته شد. آگاه باشید! جز قاتل من را به دلیل قتل من نکشید.
(درست) بنگرید، هرگاه من از این ضربت از دنیا چشم پوشیدم، او را تنها یک ضربت بزنید تا یک ضربت در برابر یک ضربت باشد.
و او را مثله نکنید (گوش و بینى و اعضاى او را جدا نسازید)
که من از رسول خدا (صلی الله علیه و آله) شنیدم که مى فرمود: «از مثله کردن بپرهیزید، هر چند سگ گزنده باشد!».
قبلی
[1]
بعدی
[2]
آدرس مقاله:
https://farsi.balaghah.net/node/10806
Links
[1] https://farsi.balaghah.net/node/10805
[2] https://farsi.balaghah.net/node/10807