متن عربی

260. و قال (علیه السلام):

کَمْ مِنْ مُسْتَدْرَجٍ بِالْاِحْسَانِ إِلَیْهِ،
وَ مَغْرُورٍ بِالسَّتْرِ عَلَیْهِ،
وَ مَفْتُونٍ بِحُسْنِ الْقَوْلِ فِیهِ.
وَ مَا ابْتَلَى اللّهُ سُبْحَانَهُ أَحَداً بِمِثْلِ الْاِمْلاَءِ لَهُ.

قال الرَّضِیُّ: وقد مَضى هذا الکلام فیما تقدّم، الا أنّ فیه هاهنا زیادة جّیدة مفیدة.

متن فارسی

امام (علیه السلام) فرمود:

چه بسیارند کسانى که به وسیله احسان الهى به آن ها غافلگیر مى شوند
و به سبب پرده پوشى خدا درباره آن ها مغرور مى گردند
و بر اثر تعریف و تمجید از آنان فریب مى خورند
و خداوند هیچ کس را با چیزى مانند مهلت دادن (و ادامه نعمت ها وترک عقوبت) نیازموده است.

سیّد رضى؛ در این فصل کوتاه، نُه جمله [1] از کلمات قصار امام (علیه السلام) را که نیازمند تفسیر و بیان بوده ذکر مى کند و بعد از آن به ادامه کلمات قصار مى پردازد ودرواقع این بخش به منزله پرانتزى است که در لابه لاى کلمات قصار براى تبیین بعضى از پیچیدگى ها آمده است.

قبلی [2] بعدی [3]