135. و قال (علیه السلام):
قال الرَّضیُّ: وَ تَصْدِیقُ ذَلِکَ کِتَابُ اللّهِ، قَالَ اللّهُ فی الدُّعَاءِ: «أُدْعُونِی أَسْتَجِبْ لَکُمْ» وَ قَالَ فِی الاِسْتِغْفَارِ: «وَ مَنْ یَعْمَلْ سُوءاً أَوْ یَظْلِمْ نَفْسَهُ ثُمَّ یَسْتَغْفِرِ اللّهَ یَجِدِ اللّهَ غَفُوراً رَحِیماً» وَ قَالَ فِی الشُّکْرِ: «لَئِنْ شَکَرْتُمْ لَأَزِیدَنَّکُمْ» وَ قَالَ فِی التَّوْبَةِ: «إِنَّما التَّوْبَةُ عَلَى اللّهِ لِلَّذِینَ یَعْمَلُونَ السُّوءَ بِجَهَالَةٍ ثُمَّ یَتُوبُونَ مِنْ قَرِیبٍ، فَأُولئِکَ یَتُوبُ اللّهُ عَلَیْهِمْ وَ کَانَ اللّهُ عَلِیماً حَکِیماً».
امام (علیه السلام) فرمود:
مرحوم سیّد رضى مى گوید: تصدیق و تأیید این گفتار (درباره امور چهارگانه و نتایج آن) در قرآن مجید است. خداوند در مورد دعا مى فرماید: «مرا بخوانید تا شما را اجابت کنم»، درباره استغفار مى فرماید: «هر کس کار بدى انجام دهد یا بر خویشتن ستم روا دارد سپس از خداوند آمرزش طلب کند خدا را آمرزنده و مهربان خواهد یافت»، درباره شکر مى فرماید: «هرگاه شکر نعمت به جا آورید نعمت را بر شما افزون مى کنم»، و درباره توبه مى فرماید: «توبه (و بازگشت به رحمت خداوند) براى کسانى است که کار بدى از روى جهالت انجام مى دهند سپس به زودى توبه مى کنند و به سوى خدا بازمى گردند آن ها کسانى هستند که خداوند توبه آن ها را مى پذیرد و خداوند دانا و حکیم است».
قبلی [1] بعدی [2]Links
[1] https://farsi.balaghah.net/node/10485
[2] https://farsi.balaghah.net/node/10487