اگر بندة خدا اجل و پايان كارش را مى ديد، با آرزو و فريب آن دشمنى مى ورزيد.
مرکز جهانی اطلاع رسانی آل البیت

خانه  >   ترجمه ( حسین استادولی)  >   پیروی از حق ( خطبه شماره 170 )

خطبـه ها
نامـــه ها
حکمت ها
غرائب الکلم

متن عربی

170 .و من كلام له (علیه السلام):في وجوب اتباع الحق عند قيام الحجة  كلّم به بعض العرب‏

وَ قَدْ أَرْسَلَهُ قَوْمٌ مِنْ أَهْلِ الْبَصْرَةِ لَمَّا قَرُبَ (علیه السلام)مِنْهَا لِيَعْلَمَ لَهُمْ مِنْهُ حَقِيقَةَ حَالِهِ مَعَ أَصْحَابِ الْجَمَلِ لِتَزُولَ الشُّبْهَةُ مِنْ نُفُوسِهِمْ فَبَيَّنَ له (علیه السلام)مِنْ أَمْرِهِ مَعَهُمْ مَا عَلِمَ بِهِ أَنَّهُ عَلَى الْحَقِّ ثُمَّ قَالَ لَهُ بَايِعْ فَقَالَ إِنِّي رَسُولُ قَوْمٍ وَ لَا أُحْدِثُ حَدَثاً حَتَّى أَرْجِعَ إِلَيْهِمْ فَقَالَ (علیه السلام)

  1. أَرَأَيْتَ لَوْ أَنَّ الَّذِينَ وَرَاءَكَ بَعَثُوكَ رَائِداً تَبْتَغِي لَهُمْ مَسَاقِطَ الْغَيْثِ‏ فَرَجَعْتَ إِلَيْهِمْ وَ أَخْبَرْتَهُمْ عَنِ الْكَلَإِ وَ الْمَاءِ فَخَالَفُوا إِلَى الْمَعَاطِشِ وَ الْمَجَادِبِ مَا كُنْتَ صَانِعاً قَالَ كُنْتُ تَارِكَهُمْ وَ مُخَالِفَهُمْ إِلَى الْكَلَإِ وَ الْمَاءِ فَقَالَ ‏ (علیه السلام):
  2. فَامْدُدْ إِذاً يَدَكَ فَقَالَ الرَّجُلُ فَوَاللَّهِ مَا اسْتَطَعْتُ أَنْ أَمْتَنِعَ عِنْدَ قِيَامِ الْحُجَّةِ عَلَيَّ فَبَايَعْتُهُ (علیه السلام) وَ الرَّجُلُ يُعْرَفُ بِكُلَيْبٍ الْجَرْمِيِ‏.

متن فارسی

از یک سخن آن حضرت در لزوم پیروی از حق به هنگامی که حجت تمام باشد این سخن را با یکی از مردم عرب در میان گذاشت هنگامی که امام نزدیک بصره رسیده بود و گروهی از بصریان آن مرد را به نمایندگی نزد آن حضرت فرستادند تا از حقیقت حال او با شورشیان جمل تحقیق کند شاید شبهه ی  آنان برطرف شود. امام(علیه السلام)از کار خود در رابطه با آنان توضیحاتی داد و او دانست حق با امام است. سپس به او فرمود: بیعت کن  گفت: من فرستاده ی  گروهی هستم و دست به اقدامی نمی زنم تا به سوی آنان بازگردم. امام علیه فرمود:

  1. بگو بدانم چنانچه گروهی که در پی تو هستند تو را به عنوان جستجوگری فرستادند تا جای سبز و خرم و خوش آب و هوایی برایشان بیابی،و تو به سوی آنان بازگردی و از وجود سبزهزار و آب آگاهشان سازی، ولی آنان از در مخالفت رو به زمینهای خشک و بی آب و گیاه روند، تو چه خواهی کرد؟ گفت: آنان را ترک می گویم و با آنان مخالفت ورزیده، به سوی سبزه و آب روانه می شوم. امام علی(علیه السلام) فرمود:
  2. پس دست بیعت دراز کن. وی گفت: به خدا سوگند با این اتمام حجت بر من دیگر نتوانستم از بیعت خودداری کنم، و با آن حضرت بیعت نمودم.این مرد کلیب جرمی نام داشت.
قبلی بعدی