متن عربی

35 .و من كتاب له (علیه السلام)  إلى عبد الله بن العباس بعد مقتل محمد بن أبي بكر

(1)أَمَّا بَعْدُ فَإِنَّ مِصْرَ قَدِ افْتُتِحَتْ وَ مُحَمَّدُ بْنُ أَبِي بَكْرٍ رَحِمَهُ اللَّهُ قَدِ اسْتُشْهِدَ

(2)فَعِنْدَ اللَّهِ نَحْتَسِبُهُ وَلَداً نَاصِحاً وَ عَامِلًا كَادِحاً وَ سَيْفاً قَاطِعاً وَ رُكْناً دَافِعاً

(3)وَ قَدْ كُنْتُ حَثَثْتُ النَّاسَ عَلَى لَحَاقِهِ وَ أَمَرْتُهُمْ بِغِيَاثِهِ قَبْلَ الْوَقْعَةِ

 (4)وَ دَعَوْتُهُمْ سِرّاً وَ جَهْراً وَ عَوْداً وَ بَدْءاً

(5)فَمِنْهُمُ الْآتِي كَارِهاً وَ مِنْهُمُ الْمُعْتَلُّ كَاذِباً وَ مِنْهُمُ الْقَاعِدُ خَاذِلًا

 (6)أَسْأَلُ اللَّهَ تَعَالَى أَنْ يَجْعَلَ لِي مِنْهُمْ فَرَجاً عَاجِلًا

(7)فَوَاللَّهِ لَوْ لَا طَمَعِي عِنْدَ لِقَائِي عَدُوِّي فِي الشَّهَادَةِ وَ تَوْطِينِي نَفْسِي عَلَى الْمَنِيَّةِ

(8)لَأَحْبَبْتُ أَلَّا [أَبْقَى‏] أَلْقَى مَعَ هَؤُلَاءِ يَوْماً وَاحِداً وَ لَا أَلْتَقِيَ بِهِمْ أَبَداً.

متن فارسی

 از نامه های آن حضرت است که به عبدالله ابن عباس نوشته پس از کشته شدن محمدابن ابی بکر در مصر.

(1)پس از حمد و صلوات، مصر بدست دشمن فتح شده، و محمد پسر ابوبکر شهید شد.

(2)پس از خدا اجر و پاداش می خواهیم فرزندی بود خیرخواه، و عاملی بود زحمتکش، و شمشیری بود برّنده، و ستونی بود دفاع کننده.

(3)و مردم را تشویق کردم به او ملحق شوند، و پیش از کشته شدن به دادرسی او امر نمودم.

(4)و مردم را پنهانی و آشکار، اولاً و دوبار دعوت کردم.

(5)پس بعضی با کراهت آمدند، و بعضی به دروغ بهانه آوردند، و بعضی بی اعتنا نشسته یاری نکردند.

(6)از خدا می خواهم که مرا بزودی از ایشان نجات و جدایی عطا کند.

(7)اگر نبود که من امید و آرزوی شهادت دارم در هنگام روبرو شدن با دشمن و نفس خود را آماده مرگ نموده ام.

(8)هر آینه دوست میداشتم که یک روز با ایشان نمانم، و هرگز با آنها روبرو نشوم.