خانه > به هنگام دفن حضرت فاطمه علیها السلام ( خطبه شماره 202 )
خطبـه ها
نامـــه ها
حکمت ها
غرائب الکلم
متن عربی
202.وَ مِنَ الْکَلَام لَه علیه السلام رُوِیَ عَنْهُ أَنَّهُ قَالَهُ عِنْدَ دَفْنِ سَیَّدَةِ النَّسَاءِ فَاطِمَةَ علیها السلام کَالْمُنَاجِی بِهِ رَسُولَ اللّهِ (صلی الله علیه و آله) عِنْدَ قَبْرِهِ:
- السَّلاَمُ عَلَیْکَ یَا رَسُولَ اللّهِ عَنِّی،
- وَ عَنِ ابْنَتِکَ النَّازِلَةِ فِی جِوَارِکَ،
- وَالسَّرِیعَةِ اللَّحَاقِ بِکَ قَلَّ یَا رَسُولَ اللّهِ عَنْ صَفِیَّتِکَ صَبْرِی،
- وَرَقَّ عَنْهَا تَجَلُّدِی، إِلَّا أَنَّ فِی التَّأَسِّی لِی بِعَظِیمِ فُرْقَتِکَ،
- وَ فَادِحِ مُصِیبَتِکَ، مَوْضِعَ تَعَزِّ،
- فَلَقَدْ وَسَّدْتُکَ فِی مَلْحُودَةِ قَبْرِکَ،
- وَ فَاضَتْ بَیْنَ نَحْرِی وَ صَدْرِی نَفْسُکَ،
- «فَإِنَّا لِلّهِ وَ إِنَّا إِلَیْهِ رَاجِعُونَ!».
- فَلَقَدِ اسْتُرْجِعَتِ الْوَدِیعَةُ،
- وَ أُخِذَتِ الرَّهیِنَةُ!
- أَمَّا حُزْنِی فَسَرْمَدٌ،
- وَ أَمَّا لَیْلِی فَمُسَهَّدٌ إلَى أَنْ یَخْتَارَ اللّهُ لِی دَارَکَ الَّتی أَنْتَ بِهَا مُقِیمٌ.
- وَ سَتُنَبِّئُکَ ابْنَتُکَ بتَضَافُرِ أُمَّتِکَ عَلَى هَضْمِهَا، فَأَحْفِهَا السُّؤَالَ،
- وَ اسْتَخْبِرْهَا الْحَالَ، هذَا وَ لَمْ یَطُلِ الْعَهْدُ، وَ لَمْ یَخْلُ مِنْکَ الذِّکْرُ،
- وَالسَّلامُ عَلَیْکُمَا سَلامَ مُوَدِّعٍ،
- لا قَالٍ وَ لا سَئِمٍ، فَإِنْ أَنْصَرِفْ فَلا عَنْ مَلاَلَةٍ،
- وَ إِنْ أُقِمْ فَلا عَنْ سُوءِ ظَنٍّ بِما وَعَدَ اللّهُ الصَّابِرینَ.
متن فارسی
202.از سخنان آن حضرت است به هنگام دفن سیده زنان جهان، فاطمه (علیها السلام) خطاب به رسول الله (صلی الله علیه و آله) در کنار قبر پیامبر (صلی الله علیه و آله)
- درد دل على (علیه السلام) با رسول الله (صلی الله علیه و آله): سلام و درود بر تو اى رسول خدا از سوى خودم
- و از سوى دخترت (زهرا) که هم اکنون در جوار تو فرود آمده
- و به سرعت به تو ملحق شده است. اى رسول خدا! از فراق دختر برگزیده و پاکت پیمانه صبرم لبریز شده
- و طاقتم از دست رفته است، هر چند پس از رو به رو شدن با غم بزرگ فراق و مصیبت دردناک تو،
- این مصیبت براى من قابل تحمّل شده است.
- (فراموش نمى کنم) من تو را با دست خود در میان قبر نهادم و هنگام رحلتت،
- روح تو در میان گلو و سینه من روان شد
- «فـَ (إِنَّاِلِلّهِ وَ إِنَّا إِلَیْهِ رَاجِعُونَ)؛ ما از خداییم و به سوى او بازمى گردیم»
- (اى رسول خدا) امانتى که به من سپرده بودى هم اکنون بازپس داده شد
- و گروگانى که نزد من بود گرفته شد؛
- ولى اندوهم جاودانى است
- و شب هایم همراه بیدارى و بى قرارى؛ تا آن زمان که خداوند منزلگاهى را که تو در آن اقامت گزیده اى برایم برگزیند (و به تو ملحق شوم).
- (اى رسول خدا) به زودى دخترت تو را آگاه خواهد ساخت که امّت تو در ستم کردن به وى دست به دست هم داده بودند.
- سرگذشت دردناک او را بى پرده از او بپرس و خبر این حوادث را از وى بگیر. این حوادث دردناک در زمانى رخ داد که هنوز مدّت زیادى از رحلت تو نگذشته ویادت فراموش نگشته بود.
- درود خدا بر شما هر دو باد، درود و سلام وداع کننده؛
- نه سلام (و وداع) ناخشنود خسته دل، اگر از کنار قبرت بازگردم به سبب ملالت نیست و اگر اقامت گزینم (و گریه و زارى سردهم)
- هرگز به دلیل سوء ظن به وعده نیک خداوند در مورد صابران و شکیبایان نمى باشد.
قبلی بعدی