دست نيافتن به گناه نوعى عصمت است.
مرکز جهانی اطلاع رسانی آل البیت

خانه  >   ترجمه ( مصطفی زمانی)  >   گناهكار و راضى به گناه ( خطبه شماره 193 )

خطبـه ها
نامـــه ها
حکمت ها
غرائب الکلم
برای دسترسی سریع به حکمت مورد نظر، شماره حکمت را وارد کنید

متن عربی

193-  و من كلام له (عليه السلام) يعظ بسلوك الطريق الواضح :
أَيُّهَا النَّاسُ لَا تَسْتَوْحِشُوا فِي طَرِيقِ الْهُدَى لِقِلَّةِ أَهْلِهِ فَإِنَّ النَّاسَ قَدِ اجْتَمَعُوا عَلَى مَائِدَةٍ شِبَعُهَا قَصِيرٌ وَ جُوعُهَا طَوِيلٌ أَيُّهَا النَّاسُ إِنَّمَا يَجْمَعُ النَّاسَ الرِّضَا وَ السُّخْطُ وَ إِنَّمَا عَقَرَ نَاقَةَ ثَمُودَ رَجُلٌ وَاحِدٌ فَعَمَّهُمُ اللَّهُ بِالْعَذَابِ لَمَّا عَمُّوهُ بِالرِّضَا فَقَالَ سُبْحَانَهُ فَعَقَرُوها فَأَصْبَحُوا نادِمِينَ فَمَا كَانَ إِلَّا أَنْ خَارَتْ أَرْضُهُمْ بِالْخَسْفَةِ خُوَارَ السِّكَّةِ الْمُحْمَاةِ فِي الْأَرْضِ الْخَوَّارَةِ أَيُّهَا النَّاسُ مَنْ سَلَكَ الطَّرِيقَ الْوَاضِحَ وَرَدَ الْمَاءَ وَ مَنْ خَالَفَ وَقَعَ فِي التِّيهِ .


متن فارسی

ص   492
آى مردم در راه هدايت از كم بودن پيروان حق وحشت نكنيد، زيرا مردم بر سر سفره اى جمع شده اند كه سير بودنش محدود و گرسنگى آن طولانى است . آى مردم خوشنودى و عصبانيت رمز اتحاد است . شتر صالح را فقط يك نفر بقتل رسانيد اما عذاب بعلت راضى شدن مردم به قتل شتر، همه را فرا گرفت، بهمين جهت خداى عزيز فرمود: «شتر را بقتل رسانيدند سپس پشيمان شدند .»
ص   493
نتيجه عمل آنان اين شد كه سرزمين آنان همانند مواد مذابى كه در زمين نرم ريخته مى شود و فرياد ميكند و فرو مى رود، فرياد كرد و بزمين فرو رفت . آى مردم هر كس راه معلوم را بپيمايد بمقصود مى رسد و كسى كه بيراهه رود در گمراهى مى افتد .

قبلی بعدی