در فتنه ها چونان شتر دو ساله باش، نه پشتى دارد كه سوارى دهد و نه پستانى تا او را بدوشند.
مرکز جهانی اطلاع رسانی آل البیت

خانه  >  چگونگى استفاده سپاهیان از اموال مردم ( نامه شماره 60 )

خطبـه ها
نامـــه ها
حکمت ها
غرائب الکلم
برای دسترسی سریع به نامه مورد نظر، شماره نامه را وارد کنید

متن عربی

60.وَ مِنْ کِتابٍ لَهُ عَلیهِ السَّلام ُإِلَى العُمَّالِ الّذِیْنَ یَطَأُ الجَیْشُ عَمَلَهُمْ

  1. مِنْ عَبْدِ اللّهِ عَلِیٍّ أَمِیرِ الْمُؤْمِنِینَ، إِلَى مَنْ مَرَّ بِهِ الْجَیْشُ مِنْ جُبَاةِ الْخَرَاجِ وَ عُمَّالِ الْبِلَادِ.
  2. أَمَّا بَعْدُ، فَإِنِّی قَدْ سَیَّرْتُ جُنُوداً هِیَ مَارَّةٌ بِکُمْ إِنْ شَاءَ اللّهُ،
  3. وَ قَدْ أَوْصَیْتُهُمْ بِمَا یَجِبُ لِلّهِ عَلَیْهِمْ مِنْ کَفِّ الْأَذَى وَ صَرْفِ الشَّذَى،
  4. وَ أَنَا أَبْرَأُ إِلَیْکُمْ وَ إِلَى ذِمَّتِکُمْ مِنْ مَعَرَّةِ الْجَیْشِ إِلَّا مِنْ جَوْعَةِ الْمُضْطَرِّ،
  5. لا یَجِدُ عَنْهَا مَذْهَباً إِلَى شِبَعِهِ.
  6. فَنَکِّلُوا مَنْ تَنَاوَلَ مِنْهُمْ شَیْئاً ظُلْمَاً عَنْ ظُلْمِهِمْ،
  7. وَ کُفُّوا أَیْدِی سُفَهَائِکُمْ عَنْ مُضَارَّتِهِمْ،
  8. وَ التَّعُرُّضِ لَهُمْ فِیَما اسْتَثْنَیْنَاهُ مِنْهُمْ.
  9. وَ أَنَا بَیْنَ أَظْهُرِ الْجَیْشِ،
  10. فَارْفَعُوا إِلَیَّ مَظَالِمَکُمْ
  11. وَ مَا عَرَاکُمْ مِمَّا یَغْلِبُکُمْ مِنْ أَمْرِهِمْ،
  12. وَ مَا لا تُطِیقُونَ دَفْعَهُ إِلَّا بِاللّهِ وَ بِی،
  13. فَأَنـَا أُغَیِّرُهُ بِمَعُونَةِ اللّهِ إِنْ شَاءَ اللّهِ.

متن فارسی

60.و از نامه آن حضرت است به کارگزاران شهرهایى که لشکر از آن ها عبور مى کند

  1. فرمانى است از بنده خدا على امیرمؤمنان به مأموران جمع آورى خراج و حاکمان بلادى که سپاه از منطقه آن ها مى گذرد.
  2. اما بعد (از حمد و ثناى الهى)، من سپاهیانى را (براى مبارزه با دشمنان) بسیج کردم که به خواست خدا از سرزمین شما مى گذرند
  3.  و به آن ها سفارش هاى لازم را کرده ام که از آزار مردم و ایجاد ناراحتى براى آن ها بپرهیزند
  4. و من بدین وسیله در برابر شما و کسانى (از یهود و نصارى) که در پناه شما هستند از مشکلاتى که سپاهیان به وجود مى آورند از خود رفع مسئولیت مى کنم و بیزارى مى جویم (و تأکید مى کنم که آن ها حق ندارند زیانى به کسى برسانند)
  5. جز این که آن ها سخت گرسنه شوند
  6. و راهى براى سیر کردن خود نیابند (که در این صورت مى توانند به مقدار نیازشان از اموال شما بهره گیرند)
  7. بنابراین هرگاه کسى از آنان (لشکریان) چیزى را به ظلم از مردم بگیرد او را از این کار بازدارید و همچنین از زیان رساندن بى خردان به سپاهیان
  8. و تعرض به ایشان در مواردى که براى آن ها استثنا کرده ایم جلوگیرى کنید (در مواردى که نیاز شدید دارند و مردم موظف اند نیاز آن ها را برطرف سازند)
  9. و من خود پشت سر سپاه (یا در میان سپاه) در حرکتم؛
  10. شکایات خود را پیش من آورید
  11. و آن جا که ستمى از سپاه به شما مى رسد
  12. و درباره آنچه جز به کمک خدا و من قادر بر دفع آن نیستید به من مراجعه کنید
  13. که من به یارى خداوند آن را تغییر مى دهم، إن شاءالله.
قبلی بعدی