متن عربی

135- وَ قَالَ (عليه السلام): مَنْ أُعْطِي أَرْبَعاً لَمْ يحْرَمْ أَرْبَعاً مَنْ أُعْطِي الدُّعَاءَ لَمْ يحْرَمِ الْإِجَابَةَ وَ مَنْ أُعْطِي التَّوْبَةَ لَمْ يحْرَمِ الْقَبُولَ وَ مَنْ أُعْطِي الِاسْتِغْفَارَ لَمْ يحْرَمِ الْمَغْفِرَةَ وَ مَنْ أُعْطِي الشُّکرَ لَمْ يحْرَمِ الزِّيادَةَ.
 قال الرضي : و تصديق ذلک کتاب الله قال الله في الدعاء ادْعُونِي أَسْتَجِبْ لَکمْ و قال في الاستغفار وَ مَنْ يعْمَلْ سُوءاً أَوْ يظْلِمْ نَفْسَهُ ثُمَّ يسْتَغْفِرِ اللَّهَ يجِدِ اللَّهَ غَفُوراً رَحِيماً و قال في الشکر لَئِنْ شَکرْتُمْ لَأَزِيدَنَّکمْ و قال في التوبة إِنَّمَا التَّوْبَةُ عَلَى اللَّهِ لِلَّذِينَ يعْمَلُونَ السُّوءَ بِجَهالَةٍ ثُمَّ يتُوبُونَ مِنْ قَرِيبٍ فَأُولئِک يتُوبُ اللَّهُ عَلَيهِمْ وَ کانَ اللَّهُ عَلِيماً حَکيماً.

متن فارسی

اميرالمومنين (عليه السلام) فرمود: هر کس چهار چيز به او عطا شود، از چهار چيز محروم نمى ماند:  هر که توفيق دعا و درخواست چيزى را از خدا پيدا کند، از اجابت درخواست خود، محروم نمى شود،  هرکه به توبه توفيق يابد از قبول توبه اش محروم نمى گردد،  به هر کس توفيق استغفار و درخواست آمرزش عطا شود، از آمرزش محروم نمى ماند،  هر کس توفيق شکرگزارى به درگاه الهى را پيدا نمايد، از افزون شدن نعمت محروم نمى شود.
 تصديق اين سخن کتاب خداى تعالى است.
خداى مقتدر و با عظمت در مورد دعا گفته است: ادعونى استجب لکم (مرا بخوانيد و از من بخواهيد حاجتتان را برمى آورم)  و در موارد استغفار گفته است: و من يعمل سوء او يظلم نفسه ثم يستغفرالله يجدالله غفورا رحيما (کسى که کار بدى انجام دهد يا به خود ستم کند سپس از خدا درخواست آمرزش نمايد، خدا را آمرزنده و مهربان خواهد يافت)  و درباره شکر، گفته است: لئن شکرتم لازيدنکم (هر آينه اگر شکرگزار باشيد، البته نعمتتان را افزون خواهم ساخت  و در مورد توبه گفته است: انما التوبه على الله للذين يعملون السوء بجهاله ثم يتوبون من قريب فاولئک يتوب الله عليهم و کان الله عليما حکيما (ک سانى که در اثر نادانى، کار زشتى را انجام مى دهند، آن گاه به زودى توبه مى کنند،  همانا بر خداست که توبه آنها را بپذيرد پس خداوند، توبه ايشان را مى پذيرد و خدا، بسيار دانا و حکيم است)