متن عربی

32-  و من كتاب له (عليه السلام) إلى معاوية :
وَ أَرْدَيْتَ جِيلًا مِنَ النَّاسِ كَثِيراً خَدَعْتَهُمْ بِغَيِّكَ وَ أَلْقَيْتَهُمْ فِي مَوْجِ بَحْرِكَ تَغْشَاهُمُ الظُّلُمَاتُ وَ تَتَلَاطَمُ بِهِمُ الشُّبُهَاتُ فَجَازُوا عَنْ وِجْهَتِهِمْ وَ نَكَصُوا عَلَى أَعْقَابِهِمْ وَ تَوَلَّوْا عَلَى أَدْبَارِهِمْ وَ عَوَّلُوا عَلَى أَحْسَابِهِمْ إِلَّا مَنْ فَاءَ مِنْ أَهْلِ الْبَصَائِرِ فَإِنَّهُمْ فَارَقُوكَ بَعْدَ مَعْرِفَتِكَ وَ هَرَبُوا إِلَى اللَّهِ مِنْ مُوَازَرَتِكَ إِذْ حَمَلْتَهُمْ عَلَى الصَّعْبِ وَ عَدَلْتَ بِهِمْ عَنِ الْقَصْدِ فَاتَّقِ اللَّهَ يَا مُعَاوِيَةُ فِي نَفْسِكَ وَ جَاذِبِ الشَّيْطَانَ قِيَادَكَ فَإِنَّ الدُّنْيَا مُنْقَطِعَةٌ عَنْكَ وَ الْآخِرَةَ قَرِيبَةٌ مِنْكَ وَ السَّلَامُ .

متن فارسی

ص   721
امام عليه السلام در نامه خود به معاويه مى نويسد:

گروه بسيارى از مردم را به هلاكت افكندى با گمراهى خود آنان را فريب دادى، در موج درياى خويش آنها را فرو افكندى. گمراهى آنان را فراگرفته، شبهه ها آنها را متلاطم كرده و از مسير خود منحرف گرديده و عقبگرد كرده اند. بدوران جاهليت برگشته و به نياكان خود تكيه كرده (و بدين اعتمادى ندارند).
تنها كسانى كه فكرشان باز است با شناسائى تو از تو كناره گيرى مي كنند و از كمك-  هائى كه بتو كرده اند بخدا پناه مى برند، زيرا تو آنان را بسختى انداختى و از مسير صحيح آنها را منحرف ساختى. آى معاويه خودت از خدا بترس مهارت را از چنگ شيطان بيرون آور، زيرا دنيا بزودى از چنگ تو مى رود و آخرت بتو نزديك مى گردد. و السلام.