كسى كه چيزى از او خواسته اند تا وعده نداده آزاد است.
مرکز جهانی اطلاع رسانی آل البیت

خانه  >   ترجمه ( علی اصغر فقیهی)  >  پناهنده شدن در جنگ ( حکمت شماره 269 )

خطبـه ها
نامـــه ها
حکمت ها
غرائب الکلم
برای دسترسی سریع به نامه مورد نظر، شماره نامه را وارد کنید
برای دسترسی سریع به حکمت مورد نظر، شماره حکمت را وارد کنید

متن عربی

269-  و في حديثه (عليه السلام):کنَّا إِذَا احْمَرَّ الْبَأْسُ اتَّقَينَا بِرَسُولِ اللَّهِ ( صلى الله عليه وآله ) فَلَمْ يکنْ أَحَدٌ مِنَّا أَقْرَبَ إِلَى الْعَدُوِّ مِنْهُ.
 و معنى ذلک أنه إذا عظم الخوف من العدو و اشتد عضاض الحرب فزع المسلمون إلى قتال رسول الله ( صلى الله عليه وآله ) بنفسه فينزل الله عليهم النصر به و يأمنون مما کانوا يخافونه بمکانه. و قوله إذا احمر البأس کناية عن اشتداد الأمر و قد قيل في ذلک أقوال أحسنها أنه شبه حمي الحرب بالنار التي تجمع الحرارة و الحمرة بفعلها و لونها و مما يقوي ذلک قول رسول الله ( صلى الله عليه وآله ) و قد رأى مجتلد الناس يوم حنين و هي حرب هوازن الآن حمي الوطيس فالوطيس مستوقد النار فشبه رسول الله ( صلى الله عليه وآله ) ما استحر من جلاد القوم باحتدام النار و شدة التهابها.


متن فارسی

در حديث اميرالمومنين عليه السلام است که: ما چنان بوديم که چون نبرد سخت مى شد، با پناه بردن به رسول خدا، صلى الله عليه و آله خود را از خطر حفظ مى نموديم  و هيچيک از ما نزديکتر به دشمن، از پيامبر  (صلي الله عليه و آله) نبود.
 شريف رضى گويد: معنى کلام مزبور اين است که چون ترس از دشمن بزرگ مى شد و فزونى مى يافت و گزش و کشتار جنگ، شديد مى گرديد،  مسلمانان به محلى پناه مى بردند که رسول خدا صلى الله عليه و آله خود در آنجا به نبرد مى پرداخت  و در اثر آن خداوند به سبب وجود آن حضرت، پيروزى بر آنان (مسلمانان) فرو مى فرستاد، و از آنچه از آن بيم داشتند، به خاطر مکانت و مقام وى، ايمن مى شدند.
 و گفته اميرالمومنين (عليه السلام) که اذا احمر الباس (چون جنگ، به سرخى مى گراييد) کنايه از شدت يافتن جنگ است،  همانا در اين باره چند قول گفته شده است که بهترين آنها اين است که با آن حضرت گرمى جنگ را به آتش شبيه کرده  که سوزندگى و سرخى را در عمل و رنگ با هم، جمع دارد  (مى کشد و از خون، سرخ مى کند) آنچه اين قول را تقويت مى نمايد، گفته رسول خدا صلى الله عليه و آله است، در هنگامى که شمشير زدن مردم را در جنگ حنين (که جنگ ميان قب يله هوازن با پيامبر  (صلي الله عليه و آله) و مسلمانان بود) مشاهده فرمود (گفت:)  حمى الوطيس تنور جنگ گرم شد (کنايه از شدت يافتن جنگ) وطيس محل بر افروخته شدن آتش است،  که رسول خدا، صلى الله عليه و آله آنچه از ميدان نبرد را که در اثر جنگ آن گروه گرم و شديد گشته بود به شدت حرارت آتش و زبانه کشيدن آن، تشبيه کرده است.

 

قبلی بعدی