متن عربی

134.وَ مِنَ الْکَلَام‏ لَه‏ علیه السلام وَ قَدْ شَاوَرَهُ عُمَرُ بْنُ الخَطَّابِ فی الخُرُوجِ إلَى غَزْوِ الرُّومِ

1. وَ قَدْ تَوَکَّلَ اللّهُ لِاَهْلِ هذَا الدِّینِ بِإِعْزَازِ الْحَوْزَةِ، وَ سَتْرِ الْعَوْرَةِ.
2. وَ الَّذِی نَصَرَهُمْ وَ هُمْ قَلِیلٌ لا یَنْتَصِرُونَ،
3. وَ مَنَعَهُمْ وَ هُمْ قَلِیلٌ لا یَعُونَ، حَیٌّ لا یَمُوتُ.
4. إِنَّکَ مَتَى تَسِرْ إِلَى هذَا الْعَدُوِّ بِنَفْسِکَ،
5.  فَتَلْقَهُمْ فَتُنْکَبْ، لا تَکُنْ لِلْمُسْلِمِینَ کَانِفَةٌ دُونَ أَقْصَى بِلاَدِهِمْ.
6. لَیْسَ بَعْدَکَ مَرْجِعٌ یَرْجِعُونَ إِلَیْهِ.
7. فَابْعَثْ إِلَیْهِمْ رَجُلاً مِحْرَباً،
8. و احْفِزْ مَعَهُ أَهْلَ الْبَلاءِ وَ النَّصِیحَةِ،
9.  فَإِنْ أَظْهَرَ اللّهُ، فَذَاکَ مَا تُحِبُّ،
10. وَ إِنْ تَکُنِ الْاُخْرَى، کُنْتَ رِدْأً لِلنَّاسِ وَ مَثَابَةً لِلْمُسْلِمِینَ.

متن فارسی

134.از سخنان آن حضرت است  به هنگام مشورت کردن «عمر بن خطاب» با آن حضرت براى رفتن به جنگ روم

1. پیروزى نهایى وعده الهى: (اى خلیفه!) خداوند بر عهده گرفته است که حوزه اسلام را براى پیروان این دین سربلند سازد و نقاط ضعف آن ها را بپوشاند.
2. آن کس که آن ها را در آن هنگام که اندک بودند، و کسى به کمک آن ها نمى شتافت یارى کرد،
3. و در آن موقع که به دلیل کمى نفرات قدرت دفاع از خود را نداشتند از آن ها دفاع کرد، زنده است و هرگز نمى میرد!
4. مشورت جنگى: هرگاه تو خود به سوى دشمن حرکت کنى
5. و در میدان نبرد با آن ها روبه رو شوى و مغلوب گردى، پناهگاهى براى مسلمین در شهرهاى دوردست باقى نمى ماند
6. و (در چنین شرایطى) بعد از تو کسى نیست که به او مراجعه کنند.
7. بنابراین مرد جنگ آزموده اى را به سوى آن ها بفرست
8. و گروهى که آزمون خود را (در جنگ ها) پس داده اند و خیرخواه اند با او همراه ساز،
9. اگر خداوند پیروزى نصیب کند، همان است که تو مى خواهى
10. و اگر شکل دیگرى رُخ داد (اشاره به این که شکست دامن مسلمین را بگیرد) تو پشتیبان مردم و پناهگاه مسلمین خواهى بود!