(مردمى را در مرگ يكى از خويشاوندانشان چنين تسليت گفت) مْردن از شما آغاز نشده ، و به شما نيز پايان نخواهد يافت. اين دوست شما به سفر مى رفت، اكنون پنداريد كه به يكى از سفرها رفته ؛ اگر او باز نگردد شما به سوى او خواهيد رفت.
مرکز جهانی اطلاع رسانی آل البیت

خانه  >   ترجمه ( عبدالمحمد آیتی)  >  پارسایی در دنیا ( خطبه شماره 132 )

خطبـه ها
نامـــه ها
حکمت ها
غرائب الکلم
برای دسترسی سریع به نامه مورد نظر، شماره نامه را وارد کنید
برای دسترسی سریع به حکمت مورد نظر، شماره حکمت را وارد کنید
برای دسترسی سریع به حکمت مورد نظر، شماره حکمت را وارد کنید

متن عربی

 (132) (و من خطبة له ( عليه السلام  )

  1. نَحْمَدُهُ عَلَى مَا أَخَذَ وَ أَعْطَى
  2. وَ عَلَى مَا أَبْلَى وَ ابْتَلَى
  3. الْبَاطِنُ لِكُلِّ خَفِيَّةٍ
  4. وَ الْحَاضِرُ لِكُلِّ سَرِيرَةٍ
  5. الْعَالِمُ بِمَا تُكِنُّ الصُّدُورُ وَ مَا تَخُونُ الْعُيُونُ
  6. وَ نَشْهَدُ أَنْ لَا إِلَهَ غَيْرُهُ
  7. وَ أَنَّ مُحَمَّداً ( صلى الله عليه وآله و سلم )نَجِيبُهُ
  8. وَ بَعِيثُهُ
  9. شَهَادَةً يُوَافِقُ فِيهَا السِّرُّ الْإِعْلَانَ وَ الْقَلْبُ اللِّسَانَ
  10. (منها)فَإِنَّهُ وَ اللَّهِ الْجِدُّ لَا اللَّعِبُ
  11. وَ الْحَقُّ لَا الْكَذِبُ
  12. وَ مَا هُوَ إِلَّا الْمَوْتُ قَدْ أَسْمَعَ دَاعِيهِ وَ أَعْجَلَ حَادِيهِ
  13. فَلَا يَغُرَّنَّكَ سَوَادُ النَّاسِ مِنْ نَفْسِكَ
  14. فَقَدْ رَأَيْتَ مَنْ كَانَ قَبْلَكَ مِمَّنْ جَمَعَ الْمَالَ وَ حَذِرَ الْإِقْلَالَ وَ أَمِنَ الْعَوَاقِبَ طُولَ أَمَلٍ وَ اسْتِبْعَادَ أَجَلٍ كَيْفَ نَزَلَ بِهِ الْمَوْتُ فَأَزْعَجَهُ عَنْ وَطَنِهِ وَ أَخَذَهُ مِنْ مَأْمَنِهِ
  15. مَحْمُولًا عَلَى أَعْوَادِ الْمَنَايَا يَتَعَاطَى بِهِ الرِّجَالُ الرِّجَالَ
  16. حَمْلًا عَلَى الْمَنَاكِبِ وَ إِمْسَاكاً بِالْأَنَامِلِ
  17. أَ مَا رَأَيْتُمُ الَّذِينَ يَأْمُلُونَ بَعِيداً
  18. وَ يَبْنُونَ مَشِيداً
  19. وَ يَجْمَعُونَ كَثِيراً
  20. كَيْفَ أَصْبَحَتْ بُيُوتُهُمْ قُبُوراً
  21. وَ مَا جَمَعُوا بُوراً
  22. وَ صَارَتْ أَمْوَالُهُمْ لِلْوَارِثِينَ
  23. وَ أَزْوَاجُهُمْ لِقَوْمٍ آخَرِينَ
  24. لَا فِي حَسَنَةٍ يَزِيدُونَ
  25. وَ لَا مِنْ سَيِّئَةٍ يَسْتَعْتِبُونَ
  26. فَمَنْ أَشْعَرَ التَّقْوَى قَلْبَهُ بَرَّزَ مَهَلُهُ
  27. وَ فَازَ عَمَلُهُ
  28. فَاهْتَبِلُوا هَبَلَهَا
  29. وَ اعْمَلُوا لِلْجَنَّةِ عَمَلَهَا
  30. فَإِنَّ الدُّنْيَا لَمْ تُخْلَقْ لَكُمْ دَارَ مُقَامٍ
  31. بَلْ خُلِقَتْ لَكُمْ مَجَازاً لِتَزَوَّدُوا مِنْهَا الْأَعْمَالَ إِلَى دَارِ الْقَرَارِ
  32. فَكُونُوا مِنْهَا عَلَى أَوْفَازٍ
  33. وَ قَرِّبُوا الظُّهُورَ لِلزِّيَالِ

متن فارسی

خطبه اى از آن حضرت (علیه السلام)

  1. سپاس مى گويم او را، بر آنچه بستد و بر آنچه عطا كرد
  2. و بر هر احسان كه نمود و بر هر امتحان كه فرمود.
  3. از درون هر پنهان آگاه است
  4. و هر رازى در نزد او آشكار است
  5. به هر چه در دلهاست داناست و هر چه كه چشمان، دزديده، در آن نگرند مى داند.
  6. شهادت مى دهم كه خداوندى جز او نيست
  7. و محمد (صلى اللّه عليه و آله) برگزيده و مبعوث از سوى اوست.
  8. شهادتى كه در آن نهان و آشكار و دل و زبان موافق باشند.
  9. و از اين خطبه
  10. به خدا سوگند، سخنى است به جد، نه بازيچه،
  11. سخنى است راست، نه دروغ
  12. و، آن سخن مرگ است، كه چاووش آن بانگ دعوت خود به گوش همه رسانيد و ساربان خدا خوانش مسافران را با شتاب فراخواند.
  13. پس به بسيارى مردمان فريفته نشوى،
  14. كه خود به چشم خود ديدى آن را كه پيش از تو بود، مالها اندوخت و از درويشى برحذر بود و با آرزوى دراز و دور انگاشتن مرگ، از عاقبت امر ايمن زيست، چگونه مرگ او را فرو گرفت و از وطنش بركند
  15. و بر تخته هاى تابوت نشاند و مردم تابوت او را از يكديگر مى گرفتند
  16. و بر دوشها مى نهادند و با سر انگشتان نگه مى داشتند.
  17. آيا آن كسانى را كه آرزوهاى دور و دراز در دل داشتند
  18. و بناهاى بلند و استوار برمى آوردند
  19. و مال فراوان گرد مى آوردند،
  20. ديدى، كه خانه هايشان گورهايشان شد
  21. و هر چه گرد آورده بودند تباه گرديد
  22. و اموالشان به ميراث خواران رسيد
  23. و زنانشان نصيب ديگران شد
  24. نه ياراى آنكه بر حسنات خويش بيفزايند
  25. و نه توان آنكه از گناهان پوزش خواهند.
  26. هركس تقوا را شعار قلب خود سازد، در اعمال خير بر ديگران پيشى گيرد
  27. و كارش موجب رستگاريش گردد.
  28. خيرى را كه از پرهيزگارى حاصل مى كنيد غنيمت شماريد
  29. و براى رسيدن به بهشت كارى در خور آن كنيد.
  30. زيرا دنيا را نيافريده اند كه سراى جاويدان شما باشد،
  31. بلكه گذرگاهى است و بايد از آن توشه برگيريد، براى سرايى كه در آن قرار خواهيد گرفت.
  32. پس براى سفر بشتابيد
  33. و مركبان را حاضر آوريد كه زمان جدايى در رسيده است.
قبلی بعدی