متن عربی
47 .و من وصية له (علیه السلام) للحسن و الحسين علیهما السلام لما ضربه ابن ملجم لعنه الله
- أُوصِيكُمَا بِتَقْوَى اللَّهِ وَ أَلَّا تَبْغِيَا الدُّنْيَا وَ إِنْ بَغَتْكُمَا وَ لَا تَأْسَفَا عَلَى شَيْءٍ مِنْهَا زُوِيَ عَنْكُمَا وَ قُولَا بِالْحَقِّ وَ اعْمَلَا لِلْأَجْرِ وَ كُونَا لِلظَّالِمِ خَصْماً وَ لِلْمَظْلُومِ عَوْناً .
- أُوصِيكُمَا وَ جَمِيعَ وَلَدِي وَ أَهْلِي وَ مَنْ بَلَغَهُ كِتَابِي بِتَقْوَى اللَّهِ وَ نَظْمِ أَمْرِكُمْ وَ صَلَاحِ ذَاتِ بَيْنِكُمْ فَإِنِّي سَمِعْتُ جَدَّكُمَا (صلی الله علیه و آله و سلم)يَقُولُ صَلَاحُ ذَاتِ الْبَيْنِ أَفْضَلُ مِنْ عَامَّةِ الصَّلَاةِ وَ الصِّيَامِ.
- اللَّهَ اللَّهَ فِي الْأَيْتَامِ فَلَا تُغِبُّوا أَفْوَاهَهُمْ وَ لَا يَضِيعُوا بِحَضْرَتِكُمْ وَ اللَّهَ اللَّهَ فِي جِيرَانِكُمْ فَإِنَّهُمْ وَصِيَّةُ نَبِيِّكُمْ مَا زَالَ يُوصِي بِهِمْ حَتَّى ظَنَنَّا أَنَّهُ سَيُوَرِّثُهُمْ وَ اللَّهَ اللَّهَ فِي الْقُرْآنِ لَا يَسْبِقُكُمْ بِالْعَمَلِ بِهِ غَيْرُكُمْ وَ اللَّهَ اللَّهَ فِي الصَّلَاةِ فَإِنَّهَا عَمُودُ دِينِكُمْ وَ اللَّهَ اللَّهَ فِي بَيْتِ رَبِّكُمْ لَا تُخَلُّوهُ مَا بَقِيتُمْ فَإِنَّهُ إِنْ تُرِكَ لَمْ تُنَاظَرُوا وَ اللَّهَ اللَّهَ فِي الْجِهَادِ بِأَمْوَالِكُمْ وَ أَنْفُسِكُمْ وَ أَلْسِنَتِكُمْ فِي سَبِيلِ اللَّهِ .
- وَ عَلَيْكُمْ بِالتَّوَاصُلِ وَ التَّبَاذُلِ وَ إِيَّاكُمْ وَ التَّدَابُرَ وَ التَّقَاطُعَ لَا تَتْرُكُوا الْأَمْرَ بِالْمَعْرُوفِ وَ النَّهْيَ عَنِ الْمُنْكَرِ فَيُوَلَّى عَلَيْكُمْ [أَشْرَارُكُمْ] شِرَارُكُمْ ثُمَّ تَدْعُونَ فَلَا يُسْتَجَابُ لَكُمْ .ثُمَّ قَالَ
- يَا بَنِي عَبْدِ الْمُطَّلِبِ لَا أُلْفِيَنَّكُمْ تَخُوضُونَ دِمَاءَ الْمُسْلِمِينَ خَوْضاً تَقُولُونَ قُتِلَ أَمِيرُ الْمُؤْمِنِينَ [قُتِلَ أَمِيرُ الْمُؤْمِنِينَ] أَلَا لَا تَقْتُلُنَّ بِي إِلَّا قَاتِلِي .
- انْظُرُوا إِذَا أَنَا مِتُّ مِنْ ضَرْبَتِهِ هَذِهِ فَاضْرِبُوهُ ضَرْبَةً بِضَرْبَةٍ وَ لَا تُمَثِّلُوا بِالرَّجُلِ فَإِنِّي سَمِعْتُ رسول الله (صلی الله علیه و آله و سلم)يَقُولُ إِيَّاكُمْ وَ الْمُثْلَةَ وَ لَوْ بِالْكَلْبِ الْعَقُورِ.
متن فارسی
47از یک وصیت آن حضرت به امام حسن وامام حسین علیهم السلام پس از آن که ابن ملجم )لعنة الله ( او را ضربت زد
(1)شما را به پرهیز گاری و ترس از خدا سفارش می کنم ، و اینکه در طلب دنیا نباشید گرچه دنیا در طلب شما بر اید ,چیزی از دنیا که از شما باز داشته شده افسوس نخورید،و به حق سخن گویید و برای پاداش (اخروی) کار کنید،و دشمن ستمگر و یاور ستمدیده باشید .
(2)شما و همه و فرزندان و خاندانم و هر کس را که این نامه ام به او می رسد سفارش می کنم به پرهیزگاری و ترس از خدا ، نظم در کارتان ، صلح و صفا با یکدیگر،که من از جدتان(صلی الله علیه و آله و سلم )شنیدم که می فرمود:«صلح و صفا با یکدیگر برنر از عموم نماز و روزه است.»
(3)خدا را ،خدا را ، درباره ی یتیمان !مبادا گهگاه آنان را گرسنه بگذارید ،و مبادا در نزد شما تباه شوند.
خدا را، خدا را، درباره ی همسایگانتان را که آنان سفارش شده پیامبر تانند. پیامبر پيوسته درباره ی آنان سفارش می کرد تا آنجا که پنداشتیم آنان را سهیم در ارث خواهد کرد. خدا را، خدا را، درباره ی قرآن؛ مبادا دیگران در عمل به آن بر شما پیش افتند. خدارا، خدا را، درباره نمازا که آن ستون دین شماست.
خدا را، خدا را، درباره ی خانه ی پروردگارتان ! تا زنده هستید آن را خالی نگذارید، که اگر متروک گذارده شود دیگر مهلت نیابید (و عزت و شوکت خویش را از کف(-خدا را، خدا را، درباره ی جهاد مالها جانها زبانهایتان در راه خدا!
(4)و بر شما باد به همبستگی و بذل و بخشش به یکدیگر، و زنهار از قهر و قطع رابطه با یکدیگر، هرگز امر به معروف و نهی از منکر را رها نسازید، که اشرارتان بر شما مسلط میشوند، آنگاه هرچه دعا کنید به اجابت نرسد.
(5) سپس فرمود ای فرزندان عبدالمطلب، نبینم (به بهانه ی کشته شدن من) چنگ در خون مسلمانان فرو برید، گویید: «امیرمؤمنان کشته شد»! زنهار، جز قاتلم را به خاطر من نکشید.
(6) بنگرید اگر من از این ضربت او جان دادم، او را یک ضربت در برابر ضربتش بزنید، و هرگز این مرد را مُثله[1] نکنید، که من از رسول خدا (صلى الله عليه و آله و سلم) شنیدم که می فرمود: «از مثله کردن بپرهیزید اگرچه با سگ هار باشد.»
[1] مثله کردن:بریدن اعضای بدن مانند گوش و بینی و لب کسی هنگام شکنجه کردن و یا پس از کشتن وی .
