آن كه جان را با طمع ورزى بپوشاند خود را پُست كرده ، و آن كه راز سختى هاى خود را آشكار سازد خود را خوار كرده ، و آن كه زبان را بر خود حاكم كند خود را بى ارزش كرده است.
مرکز جهانی اطلاع رسانی آل البیت

خانه  >   ترجمه ( عمران علیزاده)  >  وجه تسمیه شبهه ( خطبه شماره 38 )

خطبـه ها
نامـــه ها
حکمت ها
غرائب الکلم
برای دسترسی سریع به نامه مورد نظر، شماره نامه را وارد کنید
برای دسترسی سریع به حکمت مورد نظر، شماره حکمت را وارد کنید

متن عربی

38.و من كلام له  (علیه السلام):و فيها علة تسمية الشبهة شبهة ثم بيان حال الناس فيها

(1)وَ إِنَّمَا سُمِّيَتِ الشُّبْهَةُ شُبْهَةً لِأَنَّهَا تُشْبِهُ الْحَقَّ

(2)فَأَمَّا أَوْلِيَاءُ اللَّهِ فَضِيَاؤُهُمْ فِيهَا الْيَقِينُ وَ دَلِيلُهُمْ سَمْتُ الْهُدَى

(3)وَ أَمَّا أَعْدَاءُ اللَّهِ فَدُعَاؤُهُمْ فِيهَا الضَّلَالُ وَ دَلِيلُهُمُ الْعَمَى

(4)فَمَا يَنْجُو مِنَ الْمَوْتِ مَنْ خَافَهُ

(5)وَ لَا يُعْطَى الْبَقَاءَ مَنْ أَحَبَّهُ‏.


متن فارسی

 از خطبه های آن حضرت است در وجه تسمیه شبهه

(1)باین جهت شبهه را شبهه نامیدند که آن کار و عقیده و مطلب شبیه حق می باشد.

(2)و اما دوستان خدا روشنایی ایشان در کشف تاریکی های شبهه یقین ایشان است و راهنمای ایشان راه و طریقه هدایت است.

(3)و اما دشمنان خدا در موقع شبهه دعوتشان بسوی گمراهی و فساد است وراهنمای ایشان کوری و بی بصیرتی است.

(4)از مرگ نجات نمی یابد کشی که از ان می ترسد(با ترس از چنگال مرک نتوان نجات یافت).

(5)و  به کسی که دوست دار بقاء و جاودانگی است آنرا نمی دهند.

قبلی بعدی