متن عربی
باب المختار من كتب مولانا أمير المؤمنين ( عليه السلام ) إلى أعدائه و أمراء بلاده و يدخل في ذلك ما اختير من عهوده إلى عماله و وصاياه لأهله و أصحابه
-
(و من كتاب له ( عليه السلام )) (إلى أهل الكوفة عند مسيره من المدينة إلى البصرة)
-
مِنْ عَبْدِ اللَّهِ عَلِيٍّ أَمِيرِ الْمُؤْمِنِينَ إِلَى أَهْلِ الْكُوفَةِ جَبْهَةِ الْأَنْصَارِ وَ سَنَامِ الْعَرَبِ.
- أَمَّا بَعْدُ فَإِنِّي أُخْبِرُكُمْ عَنْ أَمْرِ عُثْمَانَ حَتَّى يَكُونَ سَمْعُهُ كَعِيَانِهِ إِنَّ النَّاسَ طَعَنُوا عَلَيْهِ فَكُنْتُ رَجُلًا مِنَ الْمُهَاجِرِينَ أُكْثِرُ اسْتِعْبَابَهُ وَ أُقِلُّ عِتَابَهُ وَ كَانَ طَلْحَةُ وَ الزُّبَيْرُ أَهْوَنُ سَيْرِهِمَا فِيهِ الْوَجِيفُ وَ أَرْفَقُ حِدَائِهِمَا الْعَنِيفُ.
- وَ كَانَ مِنْ عَائِشَةَ فِيهِ فَلْتَةُ غَضَبٍ فَأُتِيحَ لَهُ قَوْمٌ قَتَلُوهُ وَ بَايَعَنِي النَّاسُ غَيْرَ مُسْتَكْرَهِينَ وَ لَا مُجْبَرِينَ بَلْ طَائِعِينَ مُخَيَّرِينَ.
- وَ اعْلَمُوا أَنَّ دَارَ الْهِجْرَةِ قَدْ قَلَعَتْ بِأَهْلِهَا وَ قَلَعُوا بِهَا .
- وَ جَاشَتْ جَيْشَ الْمِرْجَلِ وَ قَامَتِ الْفِتْنَةُ عَلَى الْقُطْبِ فَأَسْرِعُوا إِلَى أَمِيرِكُمْ وَ بَادِرُوا جِهَادَ عَدُوِّكُمْ إِنْ شَاءَ اللَّهُ.
متن فارسی
باب گزيده ای از نامه های مولای ما امير المؤمنين (عليه السلام) به دشمنان و کارگزارانش در شهرها و نيز گزيده ای از عهدنامه هايش به عمّالش و وصايای آن حضرت به کسان و يارانش.
-
نامه ای از آن حضرت (علیه السلام) به مردم کوفه هنگام حرکتش از مدينه به بصره.
-
از بنده خدا، علی، امير المؤمنين به مردم کوفه که بزرگواران ياران و ارجمندان عرب اند.
- اما بعد. شما را از کار عثمان خبر می دهم، به گونه ای که شنيدنش چون ديدن باشد: مردم بر او خرده گرفتند و من که مردی از مهاجران بودم، همواره خشنودی او را می خواستم و کمتر سرزنش می کردم. ولی طلحه و زبير در باره او شيوه ديگر داشتند و آسانترين کارشان، تاختن بر او بود و نرمترين رفتارشان، رفتاری ناهموار بود.
- بناگاه، عايشه بی تأمل بر او خشم گرفت و مردمی بر او شوريدند و کشتندش. آن گاه مردم با من بيعت کردند نه از روی اکراه يا اجبار، بل به رضا و اختيار.
- بدانيد که سرای هجرت [مدينه ] مردمش را از خود راند و مردم نيز از آنجا رفتند.
- ناگاه، چون ديگی که بر آتش باشد، جوشيدن گرفت و فتنه سر برداشت. پس به سوی اميرتان بشتابيد و اگر خدا خواهد، برای جهاد با دشمن، به پيش تازيد.
