خداى سبحان طاعت را غنيمت زيركان قرار داد آنگاه كه مردم ناتوان ، كوتاهى كنند.
مرکز جهانی اطلاع رسانی آل البیت

خانه  >  هشدار به فرماندار مکه ( نامه شماره 33 )

خطبـه ها
نامـــه ها
حکمت ها
غرائب الکلم
برای دسترسی سریع به نامه مورد نظر، شماره نامه را وارد کنید

متن عربی

33.وَ مِنْ کِتابٍ لَهُ عَلیهِ السَّلامُ إِلَى قُثَمِ بْنِ العَبّاسِ وَ هُوَ عَامِلُهُ عَلَى مَکَّةَ

  1. أَمَّا بَعْدُ، فَإِنَّ عَیْنِی بِالْمَغْرِب
  2. کَتَبَ إِلَیَّ یُعْلِمُنِی أَنَّهُ وُجِّهَ إِلَى الْمَوْسِمِ أُناسٌ مِنْ أَهْلِ الشَّامِ
  3. الْعُمْیِ الْقُلُوبِ، الصُّمِّ الْاَسْمَاعِ، الْکُمْهِ الْاَبْصَارِ،
  4. الَّذِینَ یَلْبِسُونَ الْحَقَّ بِالْبَاطِلِ، وَ یُطِیعُونَ الْمَخْلُوقَ فِی مَعْصِیَةِ الْخَالِقِ،
  5. وَ یَحْتَلِبُونَ الدُّنْیَا دَرَّهَا بِالدِّینِ،
  6. وَ یَشْتَرُونَ عَاجِلَهَا بِآجِلِ الْاَبْرَارِ الْمُتَّقِینَ؛
  7. وَ لَنْ یَفُوزَ بِالْخَیْرِ إِلَّا عَامِلُهُ، وَ لا یُجْزَى جَزَاءَ الشَّرِّ إِلَّا فَاعِلُهُ.
  8. فَأَقِمْ عَلَى مَا فِی یَدَیْکَ قِیَامَ الْحَازِمِ الصَّلِیبِ، وَ النَّاصِحِ اللَّبِیبِ،
  9. التَّابِعِ لِسُلْطَانِهِ، الْمُطِیعِ لاِمَامِهِ.
  10. وَ إِیَّاک وَ مَا یُعْتَذَرُ مِنْهُ،
  11. وَ لا تَکُنْ عِنْدَ النَّعْمَاءِ بَطِراً، وَ لا عِنْدَ الْبَأْسَاءِ فَشِلاً، وَ السَّلَامُ.

متن فارسی

33.و از نامه آن حضرت است به قثم بن عباس، فرماندار و نماینده آن حضرت در شهر مکّه

  1. اما بعد (از حمد و ثناى الهى)، مأمور اطلاعاتى من در شام
  2. برایم نوشته و مرا آگاه ساخته که گروهى از مردم شام به سوى موسم حج گسیل شده اند؛
  3. گروهى کوردل، ناشنوا و نابینا!
  4. آن ها کسانى هستند که حق را با باطل مشتبه مى سازند و از مخلوق در مسیر معصیت خالق اطاعت مى کنند
  5. و با دین فروشى دنیا را به دست مى آورند
  6. و آخرت را که در انتظار نیکان و پاکان است به دنیا مى فروشند،
  7. در حالى که هیچ کس جز انجام دهنده کار نیک به پاداش آن نمى رسد و کسى جز فاعل شر، کیفر آن را نمى بیند.
  8. حال که چنین است براى حفظ آنچه در دست دارى قیام کن،قیام شخصى دوراندیش و محکم و نیرومند، قیام شخصى خیرخواه
  9. و عاقل که از زمامدار خویش پیروى مى کند و مطیعِ فرمان امام خویش است.
  10.  (مراقب باش) از انجام عملى که ناگزیر شوى در برابر آن عذرخواهى کنى بپرهیز
  11. و هرگز به هنگام اقبال نعمت مغرور و سرمست مباش و نه در شداید و مشکلات سست و ترسو. والسلام.
قبلی بعدی