متن عربی

 [335] .قَالَ (علیه السلام):(1)الْأَقَاوِيلُ مَحْفُوظَةٌ وَ السَّرَائِرُ مَبْلُوَّةٌ وَ كُلُّ نَفْسٍ بِما كَسَبَتْ رَهِينَةٌ وَ النَّاسُ مَنْقُوصُونَ مَدْخُولُونَ إِلَّا مَنْ عَصَمَ اللَّهُ.

(2)سَائِلُهُمْ مُتَعَنِّتٌ وَ مُجِيبُهُمْ مُتَكَلِّفٌ.

(3)يَكَادُ أَفْضَلُهُمْ رَأْياً يَرُدُّهُ عَنْ فَضْلِ رَأْيِهِ [الرِّضَا] الرِّضَى وَ السُّخْطُ.

(4)وَ يَكَادُ أَصْلَبُهُمْ عُوداً تَنْكَؤُهُ اللَّحْظَةُ وَ تَسْتَحِيلُهُ الْكَلِمَةُ الْوَاحِدَةُ.

متن فارسی

امام (عليه السّلام) فرمود: (1)گفتارها نگهداری می شود،  و نهانها به مرحله آزمایش می آید و «هرکس در گرو کسب خود است» و مردم ناقصند و عیبناک مگر آنهایی که خدا حفظ نموده است.

(2)سؤال کننده آنها به زحمت وادارنده است(ّرای اذیت می پرسد) جواب دهنده آنها خود را به زحمت میاندازد.

(3)نزدیک است آنرا که رأی بهتر دارد از رأیش خوشنودی و یا خشم برگرداند.

(4)و نزدیک است شخص سخت چوب(محکم عقل) را نگاه گذرا زخمی کند، و یک کلمه او را متغیر سازد.