ستودن بيش از آنچه كه سزاوار است نوعى چاپلوسى ، و كمتر از آن ، درماندگى يا حسادت است.
مرکز جهانی اطلاع رسانی آل البیت

خانه  >   ترجمه (سید جعفر شهیدی)  >  نكوهش رفتار بنى اميه ( خطبه شماره 77 )

خطبـه ها
نامـــه ها
حکمت ها
غرائب الکلم
برای دسترسی سریع به نامه مورد نظر، شماره نامه را وارد کنید
برای دسترسی سریع به حکمت مورد نظر، شماره حکمت را وارد کنید

متن عربی

77-  و من كلام له ( عليه السلام ) و ذلك حين منعه سعيد بن العاص حقه :
إِنَّ بَنِي أُمَيَّةَ لَيُفَوِّقُونَنِي تُرَاثَ مُحَمَّدٍ ( صلى الله عليه وآله ) تَفْوِيقاً وَ اللَّهِ لَئِنْ بَقِيتُ لَهُمْ لَأَنْفُضَنَّهُمْ نَفْضَ اللَّحَّامِ الْوِذَامَ التَّرِبَةَ .
 قال الشريف : و يروى التراب الوذمة و هو على القلب ، قال الشريف و قوله ( عليه السلام ) ليفوقونني أي يعطونني من المال قليلا كفواق الناقة و هو الحلبة الواحدة من لبنها ، و الوذام جمع وذمة و هي الحزة من الكرش أو الكبد تقع في التراب فتنفض .


متن فارسی

و از سخنان آن حضرت است :

فرزندان اميه ميراث محمد (صلی الله علیه وآله) را اندك اندك به من مى رسانند، چنان كه شتربچه را اندك اندك شير بنوشانند. به خدا، كه اگر زنده مانم بيت المال را پراكنده گردانم، چنان كه قصاب پاره شكمبه خاك آلوده را به دور افكند.

(و التراب الوذمه نيز روايت شده است، و آن قلب در عبارت است الوذام التربه. و گفته امام ليفوقوننى يعنى اندك اندك از مال به من مى دهند، چنان كه نوشاندن شير به شتربچه، و آن يكبار دوشيدن است. و ذام جمع و ذمه و آن پاره اى از شكمبه يا جگر است كه در خاك افتد پس آن را برفشانند.)

 

قبلی بعدی