نقش معادباوری در طهارت اقتصادی از دیدگاه نهج البلاغه
نویسندگان:فاطمه مرادی کهنکی [1] علی مطوری[2] امان اله ناصری کریموند [3]
چکیده
اصطلاح طهارت اقتصادی برای اولین بار توسط رهبر معظّم انقلاب در بیانیه ی گام دوم انقلاب مطرح گردید.
معظم له شرط مشروعیت مسئولین حکومتی را منوط به طهارت اقتصادی آنان دانستند.
توجه به طهارت اقتصادی در زندگی در حوزه ی فردی مقدمه ای برای حفظ طهارت اقتصادی در هنگام تصدی مناصب حکومتی است.
تحکیم مبانی اعتقادی، نقش مهمی در این مسأله دارد. تأثیر این مبانی و مفاهیم در سالم سازی نظام اقتصادی در بعد فردی و اجتماعی، بیشتر از تأثیر قضایا و روابط علت و معلولی اقتصادی است.
یکی از این مبانی، اعتقاد به معاد است که از مهمترین عوامل سازنده ی اخلاق و رفتار انسان هاست به گونه ای که در تشویق انسان به انجام رفتارهای صحیح و دوری از رفتارهای ناپسند در همه ی زمینه ها به ویژه اقتصادی نقش مؤثری ایفا می کند.
پژوهش حاضر با استفاده از ابزار کتابخانه ای و به روش توصیفی- تحلیلی به بررسی نقش معادباوری در طهارت اقتصادی از دیدگاه امام علی(علیه السلام) در نهج البلاغه می پردازد و صورت دقیقی از بایدها و نبایدها را برای تحقق طهارت اقتصادی ترسیم می کند.
نتایج به دست آمده حاکی از این است که معادباوری نقش بنیادین، مبنایی و اساسی در سالم سازی و طهارت اقتصادی انسان دارد؛ به گونه ای که موجب می شود در کسب رزق و روزی، پرداخت حقوق شرعی و انسانی و در زمان تصدی مناصب و مشاغل، امیال مخرّبی نظیر طمع ورزی، بخل ورزی، مال اندوزی و گرایش به آرزوهای طولانی با یاد سفر مهم، دشوار و ابدی آخرت فروکش کرده و در بُعد اقتصادی شاهد طهارت و پاکی باشیم
کلیدواژه ها
امام علی(علیه السلام) ؛طهارت اقتصادی؛ معادباوری؛ نهج البلاغه
