متن عربی

69- و قال (علیه السلام) فی سحرة الیوم الذی ضرب فیه :
مَلَکتْنِی عَینِی وَ أَنَا جَالِسٌ فَسَنَحَ لِی رَسُولُ اللَّهِ (صلی الله علیه وآله) فَقُلْتُ یا رَسُولَ اللَّهِ مَا ذَا لَقِیتُ مِنْ أُمَّتِک مِنَ الْأَوَدِ وَ اللَّدَدِ فَقَالَ :ادْعُ عَلَیهِمْ فَقُلْتُ أَبْدَلَنِی اللَّهُ بِهِمْ خَیراً مِنْهُمْ وَ أَبْدَلَهُمْ بِی شَرّاً لَهُمْ مِنِّی.
 قال الشریف : یعنی بالأود الاعوجاج و باللدد الخصام ، و هذا من أفصح الکلام.

متن فارسی

پس از ضربت خوردن
امیرالمومنین علیه السلام در سحر روزی که در آن روز ضربت خورد، چنین گفت:
 در حالی که نشسته بودم ، خواب بر من غلبه کرد، پس رسول خدا صلی الله علیه و آله در برابرم ظاهر شد (یا از برابرم گذشت) گفتم ای رسول خدا چه کج رفتاریها و دشمنی هایی از امت تو به من رسید؟ فرمود به آنها نفرین کن، پس گفتم: خداوند به جای آنها قوم خوبی به من عطا فرماید و به جای من فرمانروای بدی نصیب آنها گرداند.
 شریف رضی گوید: مقصود از کلمه اود کجی و از کلمه لدد، دشمنی است و این از فصیحترین سخنان است.