پاكدامنى زيور تهيدستى ، و شكر گزارى زيور بى نيازى (ثروتمندى) است.
مرکز جهانی اطلاع رسانی آل البیت

خانه  >   ترجمه ( علی اصغر فقیهی)  >  نعمت و نقمت ( حکمت شماره 366 )

خطبـه ها
نامـــه ها
حکمت ها
غرائب الکلم
برای دسترسی سریع به نامه مورد نظر، شماره نامه را وارد کنید
برای دسترسی سریع به حکمت مورد نظر، شماره حکمت را وارد کنید

متن عربی

366- وَ قَالَ (عليه السلام): أَيهَا النَّاسُ لِيرَکمُ اللَّهُ مِنَ النِّعْمَةِ وَجِلِينَ کمَا يرَاکمْ مِنَ النِّقْمَةِ فَرِقِينَ إِنَّهُ مَنْ وُسِّعَ عَلَيهِ فِي ذَاتِ يدِهِ فَلَمْ يرَ ذَلِک اسْتِدْرَاجاً فَقَدْ أَمِنَ مَخُوفاً وَ مَنْ ضُيقَ عَلَيهِ فِي ذَاتِ يدِهِ فَلَمْ يرَ ذَلِک اخْتِبَاراً فَقَدْ ضَيعَ مَأْمُولًا .
 


متن فارسی

اميرالمومنين (عليه السلام) فرمود: اى مردم، بايد چنان بوده باشيد که در همان هنگام که در نعمت و رفاه قرار داريد، خداوند، شما را در حال ترس و بيم ببيند،  به همانگونه که شما را در هنگام انتقام و کيفر خود در هراس مى بيند،  به راستى آن کس که خداوند در ثروتى که در دست اوست وسعت داده  اين امر را مقدمه اى براى عذاب و کيفر الهى که به تدريج به او مى رسد، نداند، پس به تحقيق چنين کسى خود را از امرى ترسناک، ايمن دانسته  (و گرفتار غرور گشته است) و کسى که در تنگدستى قرار دارد و آن را آزمايشى براى خود نداند (و شکيبايى پيشه نسازد) چنين کسى، پاداشى را که به دنبال شکيبايى در اين آزمايش، خواهد بود، از دست داده است.

 

قبلی بعدی