استوارى رأى با كسى است كه قدرت و دارايى دارد، با روى آوردن قدرت، روى آورد، و با پشت كردن آن روى بر تابد.
مرکز جهانی اطلاع رسانی آل البیت

خانه  >  نسخه کامل سیر و سلوک در راه خدا ( حکمت شماره 349 )

خطبـه ها
نامـــه ها
حکمت ها
غرائب الکلم
برای دسترسی سریع به نامه مورد نظر، شماره نامه را وارد کنید

متن عربی

349. و قال (علیه السلام):

  1. مَنْ نَظَرَ فِی عَیْبِ نَفْسِهِ اشْتَغَلَ عَنْ عَیْبِ غَیْرِهِ،
  2. وَ مَنْ رَضِیَ بِرِزْقِ اللّهِ لَمْ یَحْزَنْ عَلَى مَا فَاتَهُ،
  3. وَ مَنْ سَلَّ سَیْفَ الْبَغْیِ قُتِلَ بِهِ،
  4. وَ مَنْ کَابَدَ الْاُمُورَ عَطِبَ،
  5. وَ مَنِ اقْتَحَمَ اللُّجَجَ غَرِقَ،
  6. وَ مَنْ دَخَلَ مَدَاخِلَ السُّوءِ اتُّهِمَ.
  7. وَ مَنْ کَثُرَ کَلاَمُهُ کَثُرَ خَطَؤُهُ،
  8. وَ مَنْ کَثُرَ خَطَؤُهُ قَلَّ حَیَاؤُهُ،
  9. وَ مَنْ قَلَّ حَیَاؤُهُ قَلَّ وَرَعُهُ،
  10. وَ مَنْ قَلَّ وَرَعُهُ مَاتَ قَلْبُهُ،
  11. وَ مَنْ مَاتَ قَلْبُهُ دَخَلَ النَّارَ.
  12. وَ مَنْ نَظَرَ فِی عُیُوبِ النَّاسِ، فَأَنْکَرَهَا، ثُمَّ رَضِیَهَا لِنَفْسِهِ، فَذَلِکَ الْاَحْمَقُ بِعَیْنِهِ،
  13. وَالْقَنَاعَةُ مَالٌ لا یَنْفَدُ.
  14. وَ مَنْ أَکْثَرَ مِنْ ذِکْرِ الْمَوْتِ رَضِیَ مِنَ الدُّنْیَا بِالْیَسِیرِ،
  15.  وَ مَنْ عَلِمَ أَنَّ کَلَامَهُ مِنْ عَمَلِهِ، قَلَّ کَلاَمُهُ إِلَّا فِیَما یَعْنِیهِ.

متن فارسی

امام (علیه السلام) فرمود:

  1. هرکس به عیب خود بنگرد از عیبجویى دیگران بازمى ماند .
  2. و هر کس به آنچه خدا به او روزى داده راضى شود درباره آنچه از دست داده اندوهناک نمى گردد، .
  3. و آن کس که تیغ ستم برکشد (سرانجام) خودش با آن کشته مى شود.
  4.  و کسى که (بى مقدمه) به سراغ کارهاى سخت برود هلاک مى شود .
  5. و هر کس خود را در گردابهاى خطرناک بیفکند غرق مى شود .
  6. و آن کس که در موارد سوء ظن وارد شود متهم مى گردد.
  7. (امام (علیه السلام) فرمود:) آن کس که زیاد سخن مى گوید زیاد اشتباه مى کند .
  8. و آن کس که زیاد اشتباه کند حیائش کم مى شود.
  9. و کسى که حیائش کم شود تقوایش نقصان مى یابد .
  10. و کسى که تقوایش نقصان یابد قلبش مى میرد .
  11. و کسى که قلبش بمیرد داخل آتش دوزخ مى شود.
  12.  کسى که به عیوب مردم بنگرد و آن را بد شمرد ولى براى خویش آن را خوب بداند، احمق واقعى است .
  13. و قناعت، سرمایه اى است فناناپذیر .
  14. و آن کس که فراوان یاد مرگ کند به اندکى از دنیا راضى مى شود.
  15. آن کس که بداند گفتارش جزء اعمال او محسوب مى شود سخن کم مى گوید مگر در آنجا که به او مربوط است.
قبلی بعدی