چون سختى ها به نهايت رسد، گشايش پديد آيد، و آن هنگام كه حلقه هاى بلا تنگ گردد آسايش فرا رسد.
مرکز جهانی اطلاع رسانی آل البیت

خانه  >  معیار خلافت ( حکمت شماره 190 )

خطبـه ها
نامـــه ها
حکمت ها
غرائب الکلم
برای دسترسی سریع به نامه مورد نظر، شماره نامه را وارد کنید
برای دسترسی سریع به حکمت مورد نظر، شماره حکمت را وارد کنید

متن عربی

190 - وَ قالَ عَلَيْهِ السَّلامُ:

  1. وَاعَجَباهْ! اَ تَكُونُ الْخِلافَةُ بِالصَّحابَةِ،
  2. وَ لاتَكُونُ بِالصَّحابَةِ وَالْقَرابَة؟!
  3. وَ رُوِىَ لَهُ شِعْرٌ فى هذَا الْمَعْنى وَ هُوَ:
  4. فَاِنْ كُنْتَ بِالشُّورى مَلَكْتَ اُمُورَهُمْ
  5. فَكَيْفَ بِهذا وَالْمُشيرُونَ غُيَّبُ؟
  6. وَ اِنْ كُنْتَ بِالْقُرْبى حَجَجْتَ خَصيمَهُمْ
  7. فَغَيْرُكَ اَوْلى بِالنَّبِىِّ وَ اَقْرَبُ!

متن فارسی

و آن حضرت فرمود:

  1. شگفتا! آیا خلافت به دلیل مصاحبت با پیامبر برپا می‌ شود،
  2. ولی‌ با مصاحبت و خویشی‌ به وجـود نمی‌ آید؟!
  3. در این معنا شعری‌ از حضرت روایت شده که چنین است:
  4. اگر با شورا حکومت را به دست گرفتی‌،
  5. چه شورایی‌ بود که رأی‌ دهندگانش غایب بودند؟
  6. و اگر از طریق خویشی‌ با پیامبر برطرف مقابل حجت آوردی‌
  7. دیگری‌ نسبت به پیامبر از تو سزاوارتر و نزدیکتر بود
قبلی بعدی