خداى سبحان طاعت را غنيمت زيركان قرار داد آنگاه كه مردم ناتوان ، كوتاهى كنند.
مرکز جهانی اطلاع رسانی آل البیت

خانه  >   ترجمه ( علی اصغر فقیهی)  >  معناى قدر ( حکمت شماره 297 )

خطبـه ها
نامـــه ها
حکمت ها
غرائب الکلم
برای دسترسی سریع به نامه مورد نظر، شماره نامه را وارد کنید
برای دسترسی سریع به حکمت مورد نظر، شماره حکمت را وارد کنید

متن عربی

297- وَ سُئِلَ عَنِ الْقَدَرِ فَقَالَ :طَرِيقٌ مُظْلِمٌ فَلَا تَسْلُکوهُ وَ بَحْرٌ عَمِيقٌ فَلَا تَلِجُوهُ وَ سِرُّ اللَّهِ فَلَا تَتَکلَّفُوهُ.


متن فارسی

از اميرالمومنين (عليه السلام) درباره قضا و قدر سئوال شد، در پاسخ فرمود: سخن گفتن درباره قضا و قدرت به منزله پيمودن راه تاريکى است که به جايى نمى رسد، بنابراين، به فکر پيمودن اين راه نباشيد  و همچون دريايى است عميق و با ژرفاى بسيار، پس در آن فرو نرويد  و رازى است نهانى از رازهاى خدا، پس خود را براى يافتن آن، به رنج نيفکنيد.

قبلی بعدی