61 - حفاظت از دشمن |
71 - شناخت، انگيزه درود |
81 - کالبد شکافي دنيا |
|
62 - دنيا در ديدگاه خردمندان |
72 - اخبار غيبي آن حضرت |
82 - سرگذشت انسان |
|
63 - دنيا خانه اصليتان نيست |
73 - سکوت براي حفظ وحدت |
83 - بدترين سخن، دروغ است |
|
64 - گوشه اي از عظمت بيکرانه الهي |
74 - پرهيز از اتّهام |
84 - معرفت ذات و صفات الهي |
|
65 - فنّ آوري نظامي |
75 - آينه رشد و کمال |
85 - تصوير راه خير و شر |
|
66 - توطئه پس از پيامبر صلي الله... |
76 - حق، گرفتني است |
86 - نشانه هاي بندگان وارسته |
|
67 - سقوط مصر و شهادت محمّد بن ابي... |
77 - در طلب عفو و بخشايش |
87 - امام و رهبر، استوانه وحدت و... |
|
68 - چرا حق را نشناسيد |
78 - در باره علم نجوم |
88 - غروب جاهليت و سپيده دم اسلام |
|
69 - نفرين بر حق ناشناسان |
79 - درباره زنان |
89 - به خدا پناه بريد و بر او... |
|
70 - ياران حق نشناس |
80 - تفسير پارسايي و پرهيزکاري |
90 - شناخت الهي |
|
61 - نامه به کميل بن زياد |
68 - به سلمان فارسی |
74 - پيمان ميان ربيعه و يمن |
|
62 - به مردم مصر |
69 - به حارث همدانی |
75 - به معاويه |
|
63 - به ابوموسی اشعری |
70 - به سهل بن حنيف انصاري |
76 - به عبدالله بن عباس |
|
64 - به معاويه |
71 - به منذر بن الجارود |
77 - به عبدالله بن عباس |
|
65 - به معاويه |
72 - به عبدالله بن عباس |
78 - به ابوموسی اشعری |
|
66 - به عبدالله بن عباس |
73 - به معاويه |
79 - به سرداران سپاه |
|
67 - به قثم بن عباس |
|
61 - درندگى زبان |
71 - کم حرفى و عقل |
81 - آدمى و دانسته هايش |
|
62 - زن و آزاردهى |
72 - گذر روزگار |
82 - پنج توصيه مهم |
|
63 - نقش وساطت |
73 - بايسته هاى پيشوا |
83 - پاسخ به چاپلوسى |
|
64 - سواران خواب آلود |
74 - به سوى مرگ |
84 - نجات يافتگان جنگ |
|
65 - از دست دادن دوست |
75 - دو قاعده |
85 - تظاهر به دانايى |
|
66 - درخواست از نااهل |
76 - سنجش کارها |
86 - انديشه پير |
|
67 - بخشش اندک |
77 - دور ساختن دنيا |
87 - استغفار و بخشايش |
|
68 - زينت ها |
78 - قضاو قدر |
88 - امان از عذاب |
|
69 - رضا به بوده ها |
79 - ايمان و حکمت |
89 - ارتباط با خدا |
|
70 - انحراف در جاهل |
80 - گمشده مومن |
90 - فقيه راستين |
472- وَ سُئِلَ عَنِ التَّوْحِيدِ وَ الْعَدْلِ فَقَالَ (عليه السلام):التَّوْحِيدُ أَلَّا تَتَوَهَّمَهُ وَ الْعَدْلُ أَلَّا تَتَّهِمَهُ.
از اميرالمومنين (عليه السلام) درباره توحيد و عدل سوال شد، فرمود: توحيد اين است که خدا را در وهم و گمان خود به تصور نياورى، عدل اين است که (به دادگرى او در همه امور، اعتقاد داشته باشى و) او را متهم نکنى (که در کارهاى خود حکمت به کار نبرده يا تو را مجبور به کارى کرده، آن گاه براى انجام آن کار، تو را به کيفر مى رساند.)
قبلی بعدی
قم - میدان جانبازان - خیابان شهید فاطمی روبروی کوچه 21 ؛ شماره تماس: 37745111-025
