خداى سبحان طاعت را غنيمت زيركان قرار داد آنگاه كه مردم ناتوان ، كوتاهى كنند.
مرکز جهانی اطلاع رسانی آل البیت

خانه  >   ترجمه ( علی اصغر فقیهی)  >  مضرات فقر ( حکمت شماره 330 )

خطبـه ها
نامـــه ها
حکمت ها
غرائب الکلم

متن عربی

330- وَ قَالَ (عليه السلام): لِابْنِهِ مُحَمَّدِ ابْنِ الْحَنَفِيةِ :يا بُنَي إِنِّي أَخَافُ عَلَيک الْفَقْرَ فَاسْتَعِذْ بِاللَّهِ مِنْهُ فَإِنَّ الْفَقْرَ مَنْقَصَةٌ لِلدِّينِ مَدْهَشَةٌ لِلْعَقْلِ دَاعِيةٌ لِلْمَقْتِ.


متن فارسی

اميرالمومنين (عليه السلام) به فرزند خود، محمد بن الحنفيه فرمود: اى پسرک من، از فقر و نادارى براى تو، بيم دارم پس تو از آن به خدا پناه ببر  که به راستى فقر، موجب نقصى براى دين (مثل اينکه انسان در نتيجه گرسنگى يا در اثر شدت درماندگى، دروغ بگويد يا خيانت ورزد) و باعث دهشت و سرگردانى عقل (که باعث اختلالى در فکر گردد) و به وجود آورنده دشمنى است  (دشمنى فقير با غنى و نفرت اغنيا از فقرا)

قبلی بعدی