متن عربی

134.وَ مِنْ كَلام لَهُ عَلَيْهِ السَّلامُ وَ قَدْ شاوَرَهُ عُمَرُ بْنُ الْخَطّابِ فى الْخُرُوجِ اِلى غَزْوِ الرُّومِ بِنَفْسِهِ

1. وَ قَدْ تَوَكَّلَ اللّهُ لاَِهْلِ هذَا الدِّينِ بِاِعْزازِ الْحَوْزَةِ، وَ سَتْرِ الْعَوْرَةِ.
2. وَ الَّذى نَصَرَهُمْ وَ هُمْ قَليلٌ لايَنْتَصِرُونَ، وَ مَنَعَهُمْ
3. وَ هُمْ قَليلٌ لايَمْتَنِعُونَ؛ حَىٌّ لايَمُوتُ.
4. اِنَّكَ مَتى تَسِرْ اِلى هذَا الْعَدُوِّ بِنَفْسِكَ فَتَلْقَهُمْ بِشَخْصِكَ فَتُنْكَبْ،
5. لاتَكُنْ لِلْمُسْلِمينَ كانِفَةٌ دُونَ اَقْصى بِلادِهِمْ، لَيْسَ بَعْدَكَ مَرْجِعٌ يَرْجِعُونَ اِلَيْهِ.
6. فَابْعَثْ اِلَيْهِمْ رَجُلاً مِحْرَباً، وَاحْفِزْ مَعَهُ اَهْلَ الْبَلاءِ وَالنَّصيحَةِ،
7. فَاِنْ اَظْهَرَاللّهُ فَذاكَ ما تُحِبُّ، وَ اِنْ تَكُنِ الاُْخْرى كُنْتَ رِدْءًا لِلنّاسِ، وَ مَثابَةً لِلْمُسْلِمينَ.

متن فارسی

از سخنان آن حضرت است وقتى عمر بن خطّاب براى رفتن به جنگ با رومیان با حضرت مشورت کرد

1. خداوند براى اهل دین، عزت و سربلندى حوزه مسلمانى و حفظ آبرو را عهده دار شده.
2. خداوندى که مسلمانان را یارى کرد وقتى که اندک بودند و یارى خود نمى توانستند کرد، و از آنان دفاع کرد
3. آن وقت که اندک بودند و از خود دفاع نمى توانستند نمود، خدایى که زنده است و هرگز نمى میرد.
4. اگر خود به جنگ این دشمن روى و با آنان روبرو شوى و بلایى متوجه تو شود،
5. براى مسلمانان در شهرهاى دوردست تکیه گاهى نمى ماند، و بعد از تو پناهى نیست که به آن پناه برند.
6. بنابراین مردى شجاع و کارآزموده به سوى دشمن فرست، و کسانى را همراه او کن که جنگاور و خیرخواه باشند،
7. اگر خداوند پیروزیت داد، همان است که دوست دارى، و اگر مسأله اى دیگر پیش آمد، باز پناه مردم و مأمن مسلمین خواهى بود.