مردم ستمكار را سه نشان است: با سركشى به مافوق خود ستم روا دارد، و به زير دستان خود با زور و چيرگى ستم مى كند، و ستمكاران را يارى مى دهد.
مرکز جهانی اطلاع رسانی آل البیت

خانه  >  مسئله حکمیت ( خطبه شماره 125 )

خطبـه ها
نامـــه ها
حکمت ها
غرائب الکلم
برای دسترسی سریع به نامه مورد نظر، شماره نامه را وارد کنید
برای دسترسی سریع به حکمت مورد نظر، شماره حکمت را وارد کنید

متن عربی

125.وَ مِنَ الْکَلَام‏ لَه‏ علیه السلام في التَّحْكِيمِ وَ ذلِكَ بَعْدَ سَمَاعِهِ لِأَمْرِ الحَكَمَیْنِ

  1. إِنَّا لَمْ نُحَكِّمِ الرِّجَالَ، وَ إِنَّمَا حَكَّمْنَا الْقُرْآنَ.
  2. هذَا الْقُرْآنُ إِنَّمَا هُوَ خَطٌّ مَسْتُورٌ بَيْنَ الدَّفَّتَيْنِ،
  3. لا يَنْطِقُ بِلِسَانٍ، وَ لاَبُدَّ لَهُ مِنْ تَرْجُمَانٍ.
  4. وَ إِنَّمَا يَنْطِقُ عَنْهُ الرِّجَالُ.
  5. وَ لَمَّا دَعَانَا الْقَوْمُ إِلَى أَنْ نُحَكِّمَ بَیْنَنَا الْقُرْآنَ لَمْ نَکُنِ الْفَرِیقَ الْمُتَوَلِّیَ عَنْ کِتَابِ اللّهِ سُبْحَانَهُ وَ تَعَالَى،
  6. وَ قَدْ قَالَ اللّهُ سُبْحَانَهُ: «فَإِنْ تَنَازَعْتُمْ فِی شَیْءٍ فَرُدُّوهُ إِلَى اللّهِ وَ الرَّسُولِ».
  7. فَرَدُّهُ إِلَى اللّهِ أَنْ نَحْکُمَ بِکِتَابِهِ، وَرَدُّهُ إِلَى الرَّسُولِ أَنْ نَأْخُذَ بِسُنَّتِهِ؛
  8. فَإِذَا حُکِمَ بِالصِّدْقِ فِی کِتَابِ اللّهِ، فَنَحْنُ أَحَقُّ النَّاسِ بِهِ،
  9. وَ إِنْ حُکِمَ بِسُنَّةِ رَسُولِ اللّهِ صَلَّى اللّهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ،
  10. فَنَحْنُ أَحَقُّ النَّاسِ وَ أَوْلاَهُمْ بِهَا.
  11. وَ أَمَّا قَوْلُکُمْ: لِمَ جَعَلْتَ بَیْنَکَ وَ بَیْنَهُمْ أَجَلاً فِی التَّحْکِیمِ؟
  12. فَإِنَّمَا فَعَلْتُ ذَلِکَ لِیتَبَیَّنَ الْجَاهِلُ، وَ یَتَثَبَّتَ الْعَالِمُ؛
  13. وَ لَعَلَّ اللّهَ أَنْ یُصْلِحَ فِی هذِهِ الْهُدْنَةِ أَمْرَ هذِهِ الْاُمَّةِ؛
  14. وَ لاَتُؤْخَذُ بِأَکْظَامِهَا، فَتَعْجَلَ عَنْ تَبَیُّنِ الْحَقِّ، وَ تَنْقَادَ لِاَوَّلِ الْغَیِّ.
  15. إِنَّ أَفْضَلَ النَّاسِ عِنْدَ اللّهِ مَنْ کَانَ الْعَمَلُ بِالْحَقِّ أَحَبَّ إِلَیْهِ وَ إِنْ نَقَصَهُ وَ کَرَثَهُ مِنَ الْبَاطِلِ
  16. وَ إِنْ جَرَّ إِلَیْهِ فَائِدَةً وَ زَادَهُ.
  17. فَأَیْنَ یُتَاهُ بِکُمْ! وَ مِنْ أَیْنَ أُتِیتُمْ!
  18. اسْتَعِدُّوا لِلْمَسِیرِ إِلَى قَوْمٍ حَیَارَى عَنِ الْحَقِّ لا یُبْصِرُونَهُ،
  19. وَ مُوزَعِینَ بِالْجَوْرِ لا یَعْدِلُونَ بِهِ، جُفَاةٍ عَنِ الْکِتَابِ، نُکُبٍ عَنِ الطَّرِیقِ.
  20. مَا أَنْتُمْ بِوَثِیقَةٍ یُعْلَقُ بِهَا، وَ لا زَوَافِرَ عِزٍّ یُعْتَصَمُ إِلَیْهَا.
  21. لَبِئْسَ حُشَّاشُ نَارِ الْحَرْبِ أَنْتُمْ!
  22. أُفٍّ لَکُمْ! لَقَدْ لَقِیتُ مِنْکُمْ بَرْحاً،
  23. یَوْماً أُنَادِیکُمْ وَ یَوْماً أُنَاجِیکُمْ،
  24. فَلا أَحْرَارُ صِدْقٍ عِنْدَ النِّدَاءِ،
  25. وَ لا إِخْوَانُ ثِقَةٍ عِنْدَ النَّجَاءِ!

متن فارسی

 

125.از سخنان آن حضرت است درباره مسئله حکمیّت بعد از شنیدن گفتگوى بعضى در مورد آن

  1. علل پذیرش حکمیت: ما افراد را حَکَم قرار ندادیم، بلکه فقط قرآن را به حکمیّت برگزیدیم،
  2. ولى قرآن خطوطى است که در میان دو جلد قرار گرفته
  3. و سخن نمى گوید، بلکه نیازمند ترجمان است،
  4. و تنها انسان ها (ى آگاه) مى توانند از آن سخن بگویند
  5. (بنابراین) هنگامى که آن قوم (شامیان) ما را دعوت کردند که قرآن میان ما و آن ها حَکَم باشد ما گروهى نبودیم که به کتاب خداوند سبحان، پشت کنیم
  6. در حالى که مى فرماید: «اگر در چیزى اختلاف کردید آن را به خدا و رسولش بازگردانید» (و از آن ها نظر بخواهید).
  7.  بازگرداندن به خدا این است که به کتابش حکم کنیم و ارجاع به رسول الله (صلی الله علیه و آله) این است که به سنتش عمل کنیم،
  8. و اگر درباره کتاب خدا به درستى حکم شود ما سزاوارترین مردم به پذیرش آن هستیم
  9. و اگر به سنت پیامبر (صلی الله علیه و آله) حکم شود
  10. نیز ما از همه (پیشگام تر و) شایسته تر و سزاوارتریم که به سنت او عمل کنیم.
  11. این که مى گویید: چرا میان خودت و آن ها (حکمین) ضرب الاجلى براى حکمیّت قرار دادى؟
  12. تنها به این دلیل بود که ناآگاهان در جستجوى حقیقت برآیند و آن ها که آگاه اند به مطالعه و مشورت پردازند (و تمام جوانب مسئله را روشن کنند)
  13. شاید خداوند در این فاصله کار این امّت را اصلاح کند و راه تحقیق بر آن ها بسته نشود؛
  14. در جستجوى حق عجله نکنند و تسلیم نخستین فکر گمراه کننده نشوند.
  15. (بدانید!) برترین مردم در پیشگاه خدا کسى است که عمل به حق، نزد او محبوب تر از باطل باشد،
  16. هر چند این کار از نفع او بکاهد و مشکلاتى براى او پیش آورد، و باطل، منافعى را متوجه او کند، و بر سود او بیفزاید.
  17. چرا حیران و سرگردانتان مى کنند و چرا شما را فریب داده، تسلیم شیطان کرده اند؟
  18. دعوت به جهاد: آماده شوید! براى حرکت به سوى قومى که از حق روى گردان اند، حق را نمى بینند
  19. و به ظلم و جور تشویق شده اند، (لذا) هیچ گاه از آن بازنمى گردند، افرادى که از کتاب خدا فاصله گرفته و از راه راست منحرف گشته اند(هر چند قرآن ها را بر سر نیزه کردند، و دم از حاکمیت قرآن زدند).
  20. (افسوس که) شما ریسمان محکمى نیستید که بتوان به آن چنگ زد و یاران نیرومندى نیستید که بتوان به آن ها تکیه کرد
  21. و بد وسیله اى هستید براى افروختن آتش جنگ (و آغاز کردن جهاد با دشمن)؛
  22. اُف بر شما! چه ناراحتى هایى از شما کشیدم،
  23. یک روز با صداى رسا با شما سخن مى گویم و روز دیگر آهسته و به صورت نجوا.
  24. نه آزادگان راستگویى به هنگام فریاد رسا هستید
  25. و نه برادران مطمئن و رازدارى به هنگام نجوا.

 

قبلی بعدی