متن عربی

188-  و من خطبة له (عليه السلام) في الوصية بأمور :
التقوى
أُوصِيكُمْ أَيُّهَا النَّاسُ بِتَقْوَى اللَّهِ وَ كَثْرَةِ حَمْدِهِ عَلَى آلَائِهِ إِلَيْكُمْ وَ نَعْمَائِهِ عَلَيْكُمْ وَ بَلَائِهِ لَدَيْكُمْ فَكَمْ خَصَّكُمْ بِنِعْمَةٍ وَ تَدَارَكَكُمْ بِرَحْمَةٍ أَعْوَرْتُمْ لَهُ فَسَتَرَكُمْ وَ تَعَرَّضْتُمْ لِأَخْذِهِ فَأَمْهَلَكُمْ.
الموت
وَ أُوصِيكُمْ بِذِكْرِ الْمَوْتِ وَ إِقْلَالِ الْغَفْلَةِ عَنْهُ وَ كَيْفَ غَفْلَتُكُمْ عَمَّا لَيْسَ يُغْفِلُكُمْ وَ طَمَعُكُمْ فِيمَنْ لَيْسَ يُمْهِلُكُمْ فَكَفَى وَاعِظاً بِمَوْتَى عَايَنْتُمُوهُمْ حُمِلُوا إِلَى قُبُورِهِمْ غَيْرَ رَاكِبينَ وَ أُنْزِلُوا فِيهَا غَيْرَ نَازِلِينَ فَكَأَنَّهُمْ لَمْ يَكُونُوا لِلدُّنْيَا عُمَّاراً وَ كَأَنَّ الْآخِرَةَ لَمْ تَزَلْ لَهُمْ دَاراً أَوْحَشُوا مَا كَانُوا يُوطِنُونَ وَ أَوْطَنُوا مَا كَانُوا يُوحِشُونَ وَ اشْتَغَلُوا بِمَا فَارَقُوا وَ أَضَاعُوا مَا إِلَيْهِ انْتَقَلُوا لَا عَنْ قَبِيحٍ يَسْتَطِيعُونَ انْتِقَالًا وَ لَا فِي حَسَنٍ يَسْتَطِيعُونَ ازْدِيَاداً أَنِسُوا بِالدُّنْيَا فَغَرَّتْهُمْ وَ وَثِقُوا بِهَا فَصَرَعَتْهُمْ .

سرعة النفاد
فَسَابِقُوا رَحِمَكُمُ اللَّهُ إِلَى مَنَازِلِكُمُ الَّتِي أُمِرْتُمْ أَنْ تَعْمُرُوهَا وَ الَّتِي رَغِبْتُمْ فِيهَا وَ دُعِيتُمْ إِلَيْهَا وَ اسْتَتِمُّوا نِعَمَ اللَّهِ عَلَيْكُمْ بِالصَّبْرِ عَلَى طَاعَتِهِ وَ الْمُجَانَبَةِ لِمَعْصِيَتِهِ فَإِنَّ غَداً مِنَ الْيَوْمِ قَرِيبٌ مَا أَسْرَعَ السَّاعَاتِ فِي الْيَوْمِ وَ أَسْرَعَ الْأَيَّامَ فِي الشَّهْرِ وَ أَسْرَعَ الشُّهُورَ فِي السَّنَةِ وَ أَسْرَعَ السِّنِينَ فِي الْعُمُرِ .

متن فارسی

آى مردم من شما را به پرهيزكارى و حمد فراوان نسبت به نعمتهائى كه خدا بشما ارزانى داشته و آزمايشى كه متوجه شما نموده سفارش ميكنم. چه بسيار نعمت هائى كه مخصوص شما نموده و با رحمت خود شما را حفظ نموده است.
ص   582
عيوب خود را براى خدا آشكار كرده ايد و خدا هم شما را پوشانيده است. كارى كرديد كه بايد خدا شما را مؤاخذه كند اما خدا بشما مهلت داد. سفارش ميكنم كه بفكر مرگ باشيد و غفلت از مرگ را كنار بگذاريد.راستى چگونه از چيزى كه از شما غافل نيست (مرگ) شما از او غافليد. از كسى طمع مهلت داريد كه بشما مهلت نمى دهد. اين پند براى شما كافى است كه مرگ نزديكان خود را ببينيد كه بسوى قبرهاى خود بدون قدرت، نقل مى شوند و در خانه اى وارد ميشوند كه قصد ورود به آن را نداشتند.گويا اينان براى آباد ساختن دنيا خلق نشده و گويا آخرت خانه ابدى آنهاست. وحشت دارند كه در آينده در قبر بخوابند و در مكانهائى كه ترس دارند (سرانجام) سكونت مى كنند.بدنيائى مشغولند كه آنرا مى گذارند و مى روند و چيزى كه براى آينده مورد نياز آنهاست از دست مى دهند (عمل). نه مى توانند دست از كارهاى ناشايسته بردارند و نه مى توانند بخوبى ها اضافه كنند. به دنيا انس گرفته اند، دنيا هم آنها را مغرور كرده، بآن اعتماد نموده اند، دنيا هم آنها را گيج كرده است. خدا رحمت كند شما را به خانه هائى كه مأمور شده ايد آنها را آباد سازيد بشتابيد. براى منازلى كه به آن ميل داريد و به آن دعوت شده ايد مسابقه بگذاريد.با صبر بر اطاعت از خدا و پرهيز از گناهانش نعمت هاى خدا را نسبت به خود تكميل كنيد، زيرا فرداى قيامت با امروز دنيا نزديك است. چقدر ساعت هاى روز سريع، چقدر روزهاى ماه سريع، چقدر ماههاى سال، سريع و چقدر سالهاى عمر سريع است.