متن عربی

177.وَ مِنَ الْکَلَام‏ لَه‏ علیه السلام فی مَعْنَى الحَکَمَیْنِ

1. فَأَجْمَعَ رَأْیُ مَلَئِکُمْ عَلَى أَنِ اخْتَارُوا رَجُلَیْنِ،
2.  فَأَخَذْنَا عَلَیْهِمَا أَنْ یُجَعْجِعَا عِنْدَ الْقُرْآنِ،وَ لا یُجَاوِزَاهُ،
3. وَ تَکُونَ أَلْسِنَتُهُمَا مَعَهُ وَ قُلُوبُهُمَا تَبَعَهُ.
4. فَتَاهَا عَنْهُ، وَتَرَکَا الْحَقَّ وَ هُمَا یُبْصِرَانِهِ.
5. وَ کانَ الْجَوْرُ هَوَاهُمَا، وَ الاِعْوِجَاجُ رَأْیَهُما.
6. وَ قَدْ سَبَقَ اسْتِثْنَاؤُنَا عَلَیْهِمَا فِی الْحُکْمِ بِالْعَدْلِ،
7. وَ الْعَمَلِ بِالْحَقِّ، سُوءَ رَأْیِهِمَا وَ جَوْرَ حُکْمِهِمَا،
8. وَ الثِّقَةُ فِی أَیْدِینَا لِاَنْفُسِنَا،
9. حِینَ خَالَفَا سَبِیلَ الْحَقِّ،
10. وَ أَتَیا بِمَا لا یُعْرَفُ مِنْ مَعْکُوسِ الْحُکْمِ.

متن فارسی

177.از سخنان آن حضرت است درباره ماجراى حکمین

1. (در ماجراى حکمین) نظر و رأى جمعیّت شما بر این قرار گرفت که دو نفر را براى حکمیّت (در میان ما و لشکر شام و معاویه) انتخاب کنند
2. و ما از این دو، پیمان گرفتیم که در برابر قرآن خاضع باشند و از آن تجاوز نکنند،
3. زبانشان همراه با قرآن و دل هایشان تابع آن باشد؛
4. ولى آن ها گمراه، و از قرآن روى گردان شدند و حق را ترک کردند؛ با این که آشکارا آن را مى دیدند؛
5. جور و ستم، خواسته دل آن ها بود و اعوجاج و کژى موافق فکرشان
6. و پیش از این که آن ها این رأى نادرست و حکم جائرانه را صادر کنند با آن ها شرط کرده بودیم که به عدالت حکم کرده
7. و به حق عمل کنند؛ بنابراین هنگامى که این دو نفر از راه حق منحرف شدند
8. و حکم نادرستى بر خلاف حکم خدا صادر کردند
9. ما مى توانیم به استناد دلیل محکم
10. براى خود تصمیم بگیریم (و حکم آن ها را دور بیفکنیم!).