متن عربی

31-  و من كلام له ( عليه السلام ) لما أنفذ عبد الله بن عباس إلى الزبير يستفيئه إلى طاعته قبل حرب الجمل :
لَا تَلْقَيَنَّ طَلْحَةَ فَإِنَّكَ إِنْ تَلْقَهُ تَجِدْهُ كَالثَّوْرِ عَاقِصاً قَرْنَهُ يَرْكَبُ الصَّعْبَ وَ يَقُولُ هُوَ الذَّلُولُ وَ لَكِنِ الْقَ الزُّبَيْرَ فَإِنَّهُ أَلْيَنُ عَرِيكَةً فَقُلْ لَهُ يَقُولُ لَكَ ابْنُ خَالِكَ عَرَفْتَنِي بِالْحِجَازِ وَ أَنْكَرْتَنِي بِالْعِرَاقِ فَمَا عَدَا مِمَّا بَدَا .
 قال السيد الشريف : و هو ( عليه السلام ) أول من سُمعت منه هذه الكلمة ، أعني "فما عدا مما بدا".

متن فارسی

از مطالب امام عليه السلام اين مطلب است كه به هنگام اعزام عبد اللّه بن عباس به طرف زبير و قبل از جنگ جمل براى تسليم ساختن زبير به اوامر خود بيان داشته است.
ص   80
با طلحه ملاقات مكن، اگر او را پيدا كردى مى بينى كه مانند گاو نرى كه شاخى دراز دارد در غرور فرو رفته و بر شتر چموش سوار گرديده و مى گويد آرام هستم. شما با زبير ملاقات كن او نرم تر است. به او بگو پسر دائى ات  مى گويد در حجاز مرا مى شناختى (و با من بيعت كردى) و در عراق مرا فراموش كردى و نمى شناسى. چه چيزى موجب انصراف تو از موضوع آشكار گرديد؟