متن عربی

22- و من خطبة له (علیه السلام) حین بلغه خبر الناکثین ببیعته و فیها یذم عملهم و یلزمهم دم عثمان و یتهددهم بالحرب :
ذم الناکثین
أَلَا وَ إِنَّ الشَّیطَانَ قَدْ ذَمَّرَ حِزْبَهُ وَ اسْتَجْلَبَ جَلَبَهُ لِیعُودَ الْجَوْرُ إِلَی أَوْطَانِهِ وَ یرْجِعَ الْبَاطِلُ إِلَی نِصَابِهِ وَ اللَّهِ مَا أَنْکرُوا عَلَی مُنْکراً وَ لَا جَعَلُوا بَینِی وَ بَینَهُمْ نَصِفاً.
دم عثمان
وَ إِنَّهُمْ لَیطْلُبُونَ حَقّاً هُمْ تَرَکوهُ وَ دَماً هُمْ سَفَکوهُ فَلَئِنْ کنْتُ شَرِیکهُمْ فِیهِ فَإِنَّ لَهُمْ لَنَصِیبَهُمْ مِنْهُ وَ لَئِنْ کانُوا وَلُوهُ دُونِی فَمَا التَّبِعَةُ إِلَّا عِنْدَهُمْ وَ إِنَّ أَعْظَمَ حُجَّتِهِمْ لَعَلَی أَنْفُسِهِمْ یرْتَضِعُونَ أُمّاً قَدْ فَطَمَتْ وَ یحْیونَ بِدْعَةً قَدْ أُمِیتَتْ یا خَیبَةَ الدَّاعِی مَنْ دَعَا وَ إِلَامَ أُجِیبَ وَ إِنِّی لَرَاضٍ بِحُجَّةِ اللَّهِ عَلَیهِمْ وَ عِلْمِهِ فِیهِم ْ.
التهدید بالحرب
فَإِنْ أَبَوْا أَعْطَیتُهُمْ حَدَّ السَّیفِ وَ کفَی بِهِ شَافِیاً مِنَ الْبَاطِلِ وَ نَاصِراً لِلْحَقِّ وَ مِنَ الْعَجَبِ بَعْثُهُمْ إِلَی أَنْ أَبْرُزَ لِلطِّعَانِ وَ أَنْ أَصْبِرَ لِلْجِلَادِ هَبِلَتْهُمُ الْهَبُولُ لَقَدْ کنْتُ وَ مَا أُهَدَّدُ بِالْحَرْبِ وَ لَا أُرْهَبُ بِالضَّرْبِ وَ إِنِّی لَعَلَی یقِینٍ مِنْ رَبِّی وَ غَیرِ شُبْهَةٍ مِنْ دِینِی.

متن فارسی

در نکوهش بیعت شکنان

از جمله یکی از خطبه های امیرالمومنین علیه السلام است: 
آگاه باشید که شیطان پیروان و دار و دسته خود را تشویق و تحریض کرده و آنهایی را که باید به سوی خود بخواند فرا خوانده است، تا جور و ستمگری به جای خود باز گردد و باطل به مرکز اصلی خود بازگشت کند، به خدا قسم، هیچ کار زشتی از من ندیدند تا آن را مورد انکار قرار دهند، آنها میان من و خود با انصاف عمل نکردند، همانا آنها حقی را از من طلب می کنند که خود آن را فرو گذاشتند و خونی را می جویند که خود آن را ریخته اند (یعنی خون عثمان) پس اگر من در آن خون شریک ایشان بوده ام پس به راستی نصیب و سهم آنها در ریختن آن، به گردنشان خواهد بود (زیرا آنها در قتل عثمان شرکت داشتند) و هر آینه اگر خود ایشان عهده دار این کار (یعنی قتل عثمان) بوده اند نه من، پس پیامد منحصرا به خودشان بر می گردد و به راستی بزرگترین دلیلی که آنها در این باره می آورند، هر آینه به زیان خودشان می باشد، آنها از مادری که بچه اش را از شیر گرفته، شیر می خورند و بدعتی را که از میان برده شده است، دوباره زنده می سازند، ای ناکامی برای دعوت کنن ده به جنگ، کجایی، اکنون هنگام حضور تو است، چه کسی دعوت کرد و به چه چیزی از آن دعوت اجابت شد، همانا من به حجت و دلیلی که خدا بر آنها تمام کرده و به علمی که خدا بر نیت ایشان دارد، راضی هستم آن گاه اگر از این امر، امتناع کردند تیزی شمشیر را به ایشان می چشانم که شمشیر برای از میان بردن باطل و یاری دادن به حق، کافی می باشد از امور تعجب آور این است که آنها به من پیغام داده اند تا برای رد و بدل کردن نیزه به یکدیگر، در میدان جنگ حاضر شوم و اینکه در نبرد شکیبا باشم، مادرشان همچون مادران فرزند از دست داده به عزایشان بنشیند، هر آینه و به تحقیق، تاکنون کسی از جنگ مرا نترسانیده و از ضرب شمشیر، بیم نداده بود، و به راستی من به پروردگار خود بر یقین هستم و درباره دین خود، هیچ شبهه ای ندارم.