متن عربی

112-  وَ قَالَ (عليه السلام): وَ قَدْ تُوُفِّي سَهْلُ بْنُ حُنَيفٍ الْأَنْصَارِي بِالْکوفَةِ بَعْدَ مَرْجِعِهِ مَعَهُ مِنْ صِفِّينَ وَ کانَ أَحَبَّ النَّاسِ إِلَيهِ :
لَوْ أَحَبَّنِي جَبَلٌ لَتَهَافَتَ.
معنى ذلک أن المحنة تغلظ عليه فتسرع المصائب إليه و لا يفعل ذلک إلا بالأتقياء الأبرار و المصطفين الأخيار ، و هذا مثل قوله (عليه السلام):مَنْ أَحَبَّنَا أَهْلَ الْبَيتِ فَلْيسْتَعِدَّ لِلْفَقْرِ جِلْبَاباً.
 و قد يؤول ذلک على معنى آخر ليس هذا موضع ذکره.

متن فارسی

(در حالى که سهل بن حنيف انصارى که از محبوبترين مردم در نزد اميرالمومنين (عليه السلام) بود و بعد از بازگشت او از جنگ صفين همراه با اميرالمومنين (عليه السلام) در کوفه وفات يافت، آن حضرت فرمود:  اگر کوهى مرا دوست داشته باشد، هر آينه مى شکافد و فرو مى ريزد.

 شريف رضى گويد: معنى سخن مزبور اين است که رنج و محنت بر دوستدار من، شدت مى يابد آن گاه انواع مصيبتها، به طرف او مى شتابد  و اين امر، جز درباره پرهيزگاران و نيکوکاران و بهترين برگزيدگان انجام نمى يابد.
 اين کلام اميرالمومنين عليه السلام مانند اين کلام آن حضرت عليه السلام است که هر کس، ما اهل بيت را دوست بدارد، بايد جامه فقر و تنگدستى، را براى خود آماده سازد. و گاهى اين سخن به معنى ديگرى تاويل مى شود که اکنون جاى ذکر آن نيست