بزرگ ترين عيب آن كه چيزى را در خوددارى، بر ديگران عيب بشمار!
مرکز جهانی اطلاع رسانی آل البیت

خانه  >  عدل و بخشش ( حکمت شماره 437 )

خطبـه ها
نامـــه ها
حکمت ها
غرائب الکلم
برای دسترسی سریع به نامه مورد نظر، شماره نامه را وارد کنید
برای دسترسی سریع به حکمت مورد نظر، شماره حکمت را وارد کنید

متن عربی

437. و سُئِل (علیه السلام): أیُّهما أفضَلُ: العَدلُ، أو الجودُ؟ فقال (علیه السلام):

  1. العَدْلُ یَضَعُ الْاُمُورَ مَوَاضِعَهَا.
  2. وَالْجُودُ یُخْرِجُهَا مِنْ جِهَتِهَا.
  3. و الْعَدْلُ سَائِسٌ عَامٌّ.
  4. وَالْجُودُ عَارِضٌ خَاصٌّ.
  5. فَالْعَدْلُ أَشْرَفُهُمَا وَ أَفْضَلُهُمَا.

متن فارسی

از امام پرسیده شد: کدام یک از این دو برترند؛ عدالت یا سخاوت؟ امام (علیه السلام) در جواب فرمود:

  1. عدل، هر چیزى را در جاى خود قرار مى دهد .
  2. ولى سخاوت و بخشش آن را از مسیرش فراتر مى برد.
  3.  (اضافه بر این) عدالت، قانونى است همگانى
  4. ولى جود و بخشش جنبه خصوصى دارد
  5. بنابراین، عدل، شریف تر و برتر است.
قبلی بعدی