خداى سبحان طاعت را غنيمت زيركان قرار داد آنگاه كه مردم ناتوان ، كوتاهى كنند.
مرکز جهانی اطلاع رسانی آل البیت

خانه  >  عاقبت دنیاپرستى و آخرت طلبى ( حکمت شماره 431 )

خطبـه ها
نامـــه ها
حکمت ها
غرائب الکلم
برای دسترسی سریع به نامه مورد نظر، شماره نامه را وارد کنید

متن عربی

431. و قال (علیه السلام):

  1. الرِّزْقُ رِزْقَانِ: طَالِبٌ، وَ مَطْلُوبٌ.
  2.  فَمَنْ طَلَبَ الدُّنْیَا طَلَبَهُ الْمَوْتُ، حَتَّى یُخْرِجَهُ عَنْهَا؛
  3. وَ مَنْ طَلَبَ الْاخِرَةَ طَلَبَتْهُ الدُّنْیَا، حَتَّى یَسْتَوْفِیَ رِزْقَهُ مِنْهَا.

متن فارسی

امام (علیه السلام) فرمود:

  1. روزى بر دو گونه است: یکى آنکه به دنبال انسان مى آید و دیگر آنکه انسان به دنبال آن مى رود.
  2. کسى که دنیا را بطلبد، مرگ، او را مى طلبد تا او را از دنیا خارج کند (و به تمام خواسته هایش نخواهد رسید) .
  3. و کسى که طالب آخرت باشد دنیا درطلب او برمى آید تا وى روزى اش را به طور کامل از دنیا برگیرد.
قبلی بعدی