چون سختى ها به نهايت رسد، گشايش پديد آيد، و آن هنگام كه حلقه هاى بلا تنگ گردد آسايش فرا رسد.
مرکز جهانی اطلاع رسانی آل البیت

خانه  >   ترجمه ( عبدالمحمد آیتی)  >  شهادت محمد بن ابی بکر ( حکمت شماره 317 )

خطبـه ها
نامـــه ها
حکمت ها
غرائب الکلم

متن عربی

317.وَ قَالَ(عليه السلام ):لَمَّا بَلَغَهُ قَتْلُ مُحَمَّدِ بْنِ أَبِي بَكْرٍ رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُ.

إِنَّ حُزْنَنَا عَلَيْهِ عَلَى قَدْرِ سُرُورِهِمْ بِهِ إِلَّا أَنَّهُمْ نَقَصُوا بَغِيضاً وَ نَقَصْنَا حَبِيباً.


متن فارسی

چون خبر قتل محمد بن ابى بكر (رضى الله عنه) به او رسيد، فرمود: اندوه ما در كشته شدن او، به قدر شادمانى آنهاست، جز آنكه، آنها از دشمنى رستند و ما دوستى محبوب را از دست داديم.

قبلی بعدی