چون سختى ها به نهايت رسد، گشايش پديد آيد، و آن هنگام كه حلقه هاى بلا تنگ گردد آسايش فرا رسد.
مرکز جهانی اطلاع رسانی آل البیت

خانه  >   ترجمه ( عمران علیزاده)  >  شش نکته آموزنده ( حکمت شماره 267 )

خطبـه ها
نامـــه ها
حکمت ها
غرائب الکلم
برای دسترسی سریع به حکمت مورد نظر، شماره حکمت را وارد کنید

متن عربی

 [267] .قَالَ (علیه السلام):(1)إِنَّ الطَّمَعَ مُورِدٌ غَيْرُ مُصْدِرٍ وَ ضَامِنٌ غَيْرُ وَفِيٍّ وَ رُبَّمَا شَرِقَ شَارِبُ الْمَاءِ قَبْلَ رِيِّهِ.

(2)وَ كُلَّمَا عَظُمَ قَدْرُ الشَّيْ‏ءِ الْمُتَنَافَسِ فِيهِ عَظُمَتِ الرَّزِيَّةُ لِفَقْدِهِ وَ الْأَمَانِيُّ تُعْمِي أَعْيُنَ الْبَصَائِرِ وَ الْحَظُّ يَأْتِي مَنْ لَا يَأْتِيهِ‏.


متن فارسی

 امام (عليه السّلام) فرمود:(1)طمع وارد کننده است(ّ به سر آب می برد) بر گرداننده نیست(سیراب نمی کند) و ضمانت کننده است، وفا کننده نیست، بسا می شود که آب خورنده پیش از سیراب شدن گلوگیر می شود.

(2)هرچه ارزش چیز مورد رقابت بزرگ باشد مصیبت از دست رفتن آن بزرگ می شود، و آرزوها چشمهای بینا را کور می کند، بخت و نصیب بسوی کسی می رود که به دنبال آن نرفته است.

قبلی بعدی