متن عربی
221.و من خطبة له (علیه السلام):في مقاصد أخرى
(1)فَإِنَّ تَقْوَى اللَّهِ مِفْتَاحُ سَدَادٍ وَ ذَخِيرَةُ مَعَادٍ
(2)وَ عِتْقٌ مِنْ كُلِّ مَلَكَةٍ وَ نَجَاةٌ مِنْ كُلِّ هَلَكَةٍ
(3)بِهَا يَنْجَحُ الطَّالِبُ وَ يَنْجُو الْهَارِبُ وَ تُنَالُ الرَّغَائِبُ
فضل العمل
(4)فَاعْمَلُوا وَ الْعَمَلُ يُرْفَعُ وَ التَّوْبَةُ تَنْفَعُ وَ الدُّعَاءُ يُسْمَعُ
(5)وَ الْحَالُ هَادِئَةٌ وَ الْأَقْلَامُ جَارِيَةٌ
(6)وَ بَادِرُوا بِالْأَعْمَالِ عُمُراً نَاكِساً أَوْ مَرَضاً حَابِساً أَوْ مَوْتاً خَالِساً
(7)فَإِنَّ الْمَوْتَ هَادِمُ لَذَّاتِكُمْ وَ مُكَدِّرُ شَهَوَاتِكُمْ وَ مُبَاعِدُ طِيَّاتِكُمْ
(8)زَائِرٌ غَيْرُ مَحْبُوبٍ وَ قِرْنٌ غَيْرُ مَغْلُوبٍ وَ وَاتِرٌ غَيْرُ مَطْلُوبٍ
(9)قَدْ أَعْلَقَتْكُمْ حَبَائِلُهُ وَ تَكَنَّفَتْكُمْ غَوَائِلُهُ وَ أَقْصَدَتْكُمْ مَعَابِلُهُ
(10) وَ عَظُمَتْ فِيكُمْ سَطْوَتُهُ وَ تَتَابَعَتْ عَلَيْكُمْ عَدْوَتُهُ
(11)وَ قَلَّتْ عَنْكُمْ نَبْوَتُهُ
(12)فَيُوشِكُ أَنْ تَغْشَاكُمْ دَوَاجِي ظُلَلِهِ وَ احْتِدَامُ عِلَلِهِ
(13)وَ حَنَادِسُ غَمَرَاتِهِ وَ غَوَاشِي سَكَرَاتِهِ وَ أَلِيمُ إِرْهَاقِهِ
(14)وَ دُجُوُّ أَطْبَاقِهِ وَ [خُشُونَةُ] جُشُوبَةُ مَذَاقِهِ
(15)فَكَأَنْ قَدْ أَتَاكُمْ بَغْتَةً فَأَسْكَتَ نَجِيَّكُمْ وَ فَرَّقَ نَدِيَّكُمْ
(16)وَ عَفَّى آثَارَكُمْ وَ عَطَّلَ دِيَارَكُمْ
(17)وَ بَعَثَ وُرَّاثَكُمْ يَقْتَسِمُونَ تُرَاثَكُمْ
(18)بَيْنَ حَمِيمٍ خَاصٍّ لَمْ يَنْفَعْ وَ قَرِيبٍ مَحْزُونٍ لَمْ يَمْنَعْ وَ آخَرَ شَامِتٍ لَمْ يَجْزَعْ
فضل الجد
(19)فَعَلَيْكُمْ بِالْجَدِّ وَ الِاجْتِهَادِ وَ التَّأَهُّبِ وَ الِاسْتِعْدَادِ وَ التَّزَوُّدِ فِي مَنْزِلِ الزَّادِ
(20)وَ لَا تَغُرَّنَّكُمُ الْحَيَاةُ الدُّنْيَا كَمَا غَرَّتْ مَنْ كَانَ قَبْلَكُمْ مِنَ الْأُمَمِ الْمَاضِيَةِ وَ الْقُرُونِ الْخَالِيَةِ
(21)الَّذِينَ احْتَلَبُوا دِرَّتَهَا وَ أَصَابُوا غِرَّتَهَا
(22)وَ أَفْنَوْا عِدَّتَهَا
(23)وَ أَخْلَقُوا جِدَّتَهَا
(24)وَ أَصْبَحَتْ مَسَاكِنُهُمْ أَجْدَاثاً وَ أَمْوَالُهُمْ مِيرَاثاً
(25)لَا يَعْرِفُونَ مَنْ أَتَاهُمْ وَ لَا يَحْفِلُونَ مَنْ بَكَاهُمْ وَ لَا يُجِيبُونَ مَنْ دَعَاهُمْ
(26)فَاحْذَرُوا الدُّنْيَا فَإِنَّهَا غَدَّارَةٌ غَرَّارَةٌ خَدُوعٌ
(27)مُعْطِيَةٌ مَنُوعٌ مُلْبِسَةٌ نَزُوعٌ
(28)لَا يَدُومُ رَخَاؤُهَا وَ لَا يَنْقَضِي عَنَاؤُهَا وَ لَا يَرْكُدُ بَلَاؤُهَا
و منها في صفة الزهاد
(29)كَانُوا قَوْماً مِنْ أَهْلِ الدُّنْيَا وَ لَيْسُوا مِنْ أَهْلِهَا فَكَانُوا فِيهَا كَمَنْ لَيْسَ مِنْهَا
(30)عَمِلُوا فِيهَا بِمَا يُبْصِرُونَ وَ بَادَرُوا فِيهَا مَا يَحْذَرُونَ
(31)تَقَلَّبُ أَبْدَانِهِمْ بَيْنَ ظَهْرَانَيْ أَهْلِ الْآخِرَةِ
(32)وَ يَرَوْنَ أَهْلَ الدُّنْيَا يُعَظِّمُونَ مَوْتَ أَجْسَادِهِمْ وَ هُمْ أَشَدُّ إِعْظَاماً لِمَوْتِ قُلُوبِ أَحْيَائِهِمْ.
متن فارسی
از خطبه های آن حضرت است در سفارش به تقوی و زهد از دنیا و یاد مرگ.
(1)همانا تقوای الهی کلید هر رستگاری و توشه آخرت است.
(2)وسیله آزادی از هر بندگی است، و باعث نجات و رهایی از هر هلاکت میباشد.
(3)با آن حاجت هر درخواست کننده روا میشود، و فرار کننده از بلا نجات یابد، و به چیزهای مرغوب و خوب دست یابی میشود.
(4)پس عمل کنید در حالی که عمل بالا میرود، و توبه و بازگشتن سود میدهد، و دعا شنیده که میشود.
(5)و حال و وضعیت آرام و قلمها روان است.
(6)و پیشی بگیرید با علمهای خود از تمام شدن عمری که برعکس(رویه نقصان)میرود، یا از مرضی که انسان را از فعالیت بازمیدارد، و یا مرگی که روح را میرباید.
(7)زیرا که مرگ ویران کننده لذّتهای شما، وآلوده کننده شهوتهای شما، و دور کننده پاکیها و دوشت داشتنیهای شما است.
(8)زیارت کننده ایست دوست نداشتنی، و حریفی است بیشکست، و خون بگردنی است که مطالبه و بازخواست نمیشود.
(9)به شما بند شده دامهای او، و شما را راگرفته فتنهها و بلاهای او، و شما را نشانه گرفته تیرهای او.
(10)و قهر و غلبه آن در بین شما بزرگ، و حمله او بر شما پی در پی شده است.
(11)و بی اثر بودن شمشیرش در شما کم شده است.
(12)پس نزدیک است که شما را فراگیرد تاریکیهای سایه هایش، و شعله ور شدن بیماریش.
(13)و ظلمهای سختیهایش، و پوشش بیهوشیهایش، ودردمند بودن جان گرفتنش.
(14)و تاری فراگیر آن، و درشت و سخت بودن مزّه آن.
(15)پس گویا که ناگهانی بر شما حمله نموده پس رازگویان شما را ساکت، و جمعیت شما را از بین برده، و خانه های شما را تعطیل کرده است.
(16)-و آثار و نشانه های شما را از بین برده ،و خانه های شما را تعطیل کرده است.
(17)و وارثان شما را تحریک کرده و برانگیخته که میراث شما را قسمت میکنند.
(18)در میان خویش مخصوص که به تو سود نداشته، و خویشاوند اندوهگینی که از تو دفاع نکرده و دیگری که شماتت کننده است و از مرگ تو ناراحت نشده است.
(19)پس بر شما باد سعی و تلاش نمودن، و آماده و مهیّا شدن، و توشه برداشتن از جایگاه توشه.
(20)و زندگی شما را نفریبد همچنانکه فریب داد آنهایی را که پیش از شما بودند از امتهای گذشته و قرنهای از بین رفته.
(21)آنهاییکه شیر دنیا را دوشیدند، و از غفلت آن استفاده بردند.
(22)و نعمتهای شمرده شده آنرا فانی نمودند.
(23)و تازگی و طروات آنرا کهنه نمودند.
(24)مسکنهای آنها برها و ثروتهای آنان میراث گشت.
(25)آنهایی را که به زیارتشان میآیند نمیشناسد، و به کسانی که به آنها میگریند اهمیت نمیدهند، و به آنهایی که ایشانرا میخواند جواب نمیدهند.
(26)پس از دنیا خذر کنید جون بیوفا است و فریبنده است و حیله گر است.
(27)بخشنده است و منع کننده، پوشاننده است و کَننده.
(28)آسایش و راحتی او همیشه نمیماند و زحمتها و مشقتهایش پایان نمییابد، و بلاهایش آرام نمیگیرد.
از آن خطبه است درباره توصیف زاهدان و پارسایان.
(29)گروهی بودند که به ظاهر از اهل دنیا بودند ولی در واقع اهل آن نبودند، و پس در دنیا مانند کسی وبدند که از دنیا نباشد.
(30)در دنیا عمل کردهاند به آنچه با بصیرت درک کردهاند، و پیشدستی نمودهاند به آنچه از آن حذر و واهمه داشتند.
(31)بدنهای آنها پشت سر و درمیان اهل آخرت میگردد.
(32)میبینند که اهل دنیا مردن بدنهای خود را بزرگ میشمارند، و آنها مردن دلهای زنده خود را بسیار بزرگ و مهم میشمارند.
قبلی بعدی